11 Kasım 1922 tarihinde başlayan ve 8 ay süren Lozan Konferansı’nın bu kadar uzun sürmesinin sebebi, görüşmelerin daha ilk günlerinde Fransa ile kapitülasyonlar ve imtiyazlar, İngiltere ile Musul ve Boğazlar, İtalyan ile kapitülasyonlar ve kabotaj ve Yunanistan ile de nüfus mübadelesi ve savaş tazminatı konularında büyük anlaşmazlıkların yaşanmasıdır.

Türk Heyetinin milli konularda taviz vermesini sağlamaya çalışan Batılı devletler konferans sırasında her türlü tehdide başvurmaktan da geri kalmadılar.

Bu nedenlerden ötürü 4 Şubat 1923’te Türk Heyeti konferansı yarıda bırakıp geri dönmüş; konferans ancak Türkiye’nin geri çağrılmasıyla 23 Nisan 1920’de tekrar başlamış ve 24 Temmuz 1920’de sona ermiştir.