Page 48 - Coğrafya 10 | 1.Ünite

DOĞAL SİSTEMLER

Psödomaki (yalancı maki), özellikle nemli iklim ko-
şullarında ormanların tahribi sonucu deniz kıyısından
başlayarak 200-300 metrelere kadar yükselen kuşak-
ta yer alan çalılardır. Makiye benzeyen psödomakiler;
kışın yaprağını döken kızılcık, böğürtlen, yabani elma,
yabani erik, üvez, fındık ve orman gülü ile aynı mev-
simde yaprağını dökmeyen sandal, defne, akçakesme,
koca yemiş gibi maki elemanlarından oluşur (Görsel
1.183). Ülkemizde psödomakilere Karadeniz kıyıların-
da rastlanmaktadır.

Görsel 1.183: Bazı psödomaki türleri

Coğrafi koşulların (sıcaklık, yağış, toprak vb.) ağaç veya çalı yetişmesine imkân tanımadığı alanlarda çeşitli
ot toplulukları oluşur. Türkiye'de bu bitkiler daha çok iç kesimler ile yüksek alanlarda görülür (Harita 1.23). Ül-
kemizde görülen ot toplulukları bozkır ve çayırlardır.

Bozkır (step), kurak ve yarı kurak iklim bölgele-
rinde ilkbahar yağışları ile yeşeren, yaz kuraklığı ile
de sararan kısa boylu ot topluluklarıdır. Bu bitkiler; İç
Anadolu, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu, Trak-
ya (Ergene Havzası) ve İç Batı Anadolu'da yaygın ola-
rak görülür. Geven, yavşan otu, çoban yastığı, gelin-
cik, sığırkuyruğu, adaçayı, üzerlik, çayır üçgülü, kılıç
otu ve çakır dikeni ülkemizde görülen başlıca bozkır
türleridir (Görsel 1.184).

Görsel 1.184: Bozkır

Bulgaristan KARADENİZ Gürcistan

Yunanistan

MARMARA Ermenistan
DENİZİ
N.Ö.C.

İran

EGE DENİZİ Irak

Suriye
Antropojen ve ağaçlı bozkır
AKDENİZ
0 100 200 K Bozkır
km Dağ ve yüksek plato bozkırları
KKTC
Çayırlar
GKRY
Harita 1.23: Türkiye'deki başlıca ot toplulukları (Atalay İ., 2015)
148