Page 92 - DESEN 11

Plastik Mekân: Bu tür mekânlarda, resim yüze-
yinde arka plan belirsiz bir koyulukla oluşturulur.
Figürler güçlü ışık ve sıcak renk etkisiyle öylesine
öne çekilir ki her biçim, yüzeye çarpıyormuş izle-
nimi verir. Böylece ortaya neredeyse elle tutulabi-
lir bir mekân çıkar. Bu biçimde kurulmuş mekâna
plastik mekân denir. Barok Dönem’de koyu zemin-
lere vuran keskin ışıkları Michalengelo Merici de
Caravaggio (Mikelancelo Meriçi de Karavacyo)
(Görsel 3.18) ve Georges de la Tour (Corc de la
Tur), doğanın değişen ışıkta verdiği görünüşü ise
Gerart van Honhorst (Cerard fan Honhorst) resim-
lerine yansıtmışlardır.

Yüzeysel Mekân: Bu mekân anlayışında resim iki
boyutlu olarak çalışılır (Görsel 3.19). Ressam renk
ile biçimleri, objeleri, lekeleri hafifçe ileriye ve geri-
ye doğru kaydırarak mekânı ortaya çıkarır. Klasik
resim sanatı anlayışındaki doğacı ve gözlemci,
perspektif kurallarında ısrarcı resim anlayışına
bağlı değildir.

Görsel 3.18: Paul’un Dönüşümü, 1600, Caravaggio
Odescalchi Balbi Koleksiyonu, Roma

Görsel 3.19: Garson, 1955, Fikret Mualla, Resim ve Heykel Müzesi, Ankara
90