Page 5 - PİYANO 10
P. 5
Korkma, sönmez bu afaklarda yüzen al sancak; Bast n yerleri toprak diyerek geçme, tan :
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. Dü ün alt ndaki binlerce kefensiz yatan .
O benim milletimin y ld z d r, parlayacak; Sen ehit o lusun, incitme, yaz kt r, atan :
O benimdir, o benim milletimindir ancak. Verme, dünyalar alsan da bu cennet vatan .
Çatma, kurban olay m, çehreni ey nazl hilâl! Kim bu cennet vatan n u runa olmaz ki feda?
Kahraman rk ma bir gül! Ne bu iddet, bu celâl? üheda f k racak topra s ksan, üheda!
Sana olmaz dökülen kanlar m z sonra helâl. Cân , cânân , bütün var m als n da Huda,
Hakk d r Hakk’a tapan milletimin istiklâl. Etmesin tek vatan mdan beni dünyada cüda.
Ben ezelden beridir hür ya ad m, hür ya ar m. Ruhumun senden lâhî, udur ancak emeli:
Hangi ç lg n bana zincir vuracakm ? a ar m! De mesin mabedimin gö süne nâmahrem eli.
Kükremi sel gibiyim, bendimi çi ner, a ar m. Bu ezanlar -ki ehadetleri dinin temeli-
Y rtar m da lar , enginlere s mam, ta ar m. Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.
Garb n âfâk n sarm sa çelik z rhl duvar, O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- ta m,
Benim iman dolu gö süm gibi serhaddim var. Her cerîhamdan lâhî, bo an p kanl ya m,
Ulusun, korkma! Nas l böyle bir iman bo ar, F k r r ruh- mücerret gibi yerden na’ m;
Medeniyyet dedi in tek di i kalm canavar? O zaman yükselerek ar a de er belki ba m.
Arkada , yurduma alçaklar u ratma sak n; Dalgalan sen de afaklar gibi ey anl hilâl!
Siper et gövdeni, dursun bu hayâs zca ak n. Olsun art k dökülen kanlar m n hepsi helâl.
Do acakt r sana va’detti i günler Hakk’ n; Ebediyyen sana yok, rk ma yok izmihlâl;
Kim bilir, belki yar n, belki yar ndan da yak n Hakk d r hür ya am bayra m n hürriyyet;
Hakk d r Hakk’a tapan milletimin istiklâl!
Mehmet Âkif Ersoy
