Page 138 - PİYANO | 11
P. 138

V


            vals: İlk vuruşu güçlü olan 3 zamanlı, 3/4 ya da 3/8’lik ölçüde dans.

            vurgu ( ): Aksan, bir notanın ya da akorun diğerlerinden daha güçlü duyurulması.
                    w
            vivace: Canlı, yaşam dolu.

            W

            with restraint: Kısıtlama ile.

            KAYNAKÇA


            Aktüze, İ. (2004). Müziği anlamak. Ansiklopedik müzik sözlüğü. Pan Yayıncılık.
            Boran, İ. ve Şenürkmez, K. Y. (2018). Kültürel tarih ışığında çok sesli batı müziği. Yapı Kredi Yayınları.
            Büke, A. (2012). Mozart. Bir yaşam öyküsü. Can Sanat Yayınları. İstanbul.
            Cangal, N. (2015). Armoni. Arkadaş Yayınevi.
            Cangal, N. (2011). Müzik formları. Arkadaş Yayınevi.
            Crutchfield, W. (1989). The prosodic appoggiatura in the music of Mozart and his contemporaries. Journal of
                  the American Musicological Society, 42(2), s.229-274.
            Çalgan, K. (2017). Müzikle ilgili özdeyişler. Sun Yayınevi.
            Çimen, G. (2001). Piyano eğitiminde pedal kullanımı. G. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi 21(3), s.157-171.

            Dağlar, I. (2010). Frederic Chopen’in müzikal stili. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), s.415-
                  420.
            Feridunoğlu, L. (2014). Müziğe giden yol. Genç müzisyenin el kitabı. İnkılap Kitabevi.

            Hacıev, P. (2007). Temel müzik teorisi. Pan Yayıncılık.
            Kaygısız, M. (1999). Müzik tarihi. Başlangıcından günümüze müziğin evrimi. Kaynak Yayınları.
            Kurtuluş, D. E. (2019). Klasik dönem özellikleri ve Wolfgang Amadeus Mozart’ın no.1 ve no.2 Keman konçerto­

                  larının yapılan müzikal analizlerinin karşılaştırılarak incelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi).
                  Trakya Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
            Lloyd Warrs, V.&Bigler, C. L. (1995). Ornamentation. A question & answer manual. Alfred Publishing Co., Inc.

            Özçelik, S. (2002). Batı müziği yazısında süslemeler. G. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(3), s.77-91.
            Özgür, Ü. ve Aydoğan, S. (2002). Müziksel işitme okuma. Sözkesen Matbaa.
            Pamir, L. (1983). Çağdaş piyano eğitimi. Beyaz Köşk Yayınları.
            Pirgon, Y. (2010). Süslemelerin batı müziğindeki gelişim süreci. E­Journal of New World Sciences Academy,

                  5(3), s.114-127.
            Savaş, M. (2018). Batı müziğinde form ve analiz. Müzik Akademi Yayınları.
            Say, A. (1992). Müzik ansiklopedisi. 1. Cilt. Başkent Yayınevi. Ankara.
            Say, A. (1992). Müzik ansiklopedisi. 2. Cilt. Başkent Yayınevi. Ankara.

            Say, A. (1992). Müzik ansiklopedisi. 3. Cilt. Başkent Yayınevi. Ankara.
            Say, A. (1992). Müzik ansiklopedisi. 4. Cilt. Başkent Yayınevi. Ankara.
            Say, A. (2019). Müziğin kitabı. Islık Yayınları.
            Saygun, A. A. (1962). Musiki temel bilgisi. Kitap II. MEB Devlet Kitapları. Milli Eğitim Basımevi.
            Saygun, A. A. (1966). Musiki temel bilgisi. Kitap IV. MEB Devlet Kitapları. Milli Eğitim Basımevi.
            Saygun, A. A. (1970). Musiki temel bilgisi. Kitap I. MEB Devlet Kitapları. Milli Eğitim Basımevi.

            Saygun, A. A. (1970). Musiki temel bilgisi. Kitap III. MEB Devlet Kitapları. Milli Eğitim Basımevi.
            Usmanbaş, İ. (1974). Müzikte biçimler. MEB Devlet Kitapları. Milli Eğitim Basımevi.
                                                                                                             137
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142