Page 5 - ÇALGI EĞİTİMİ | UT 11

1. ÜNİTE
Korkma, sönmez bu úafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yÕldÕzÕdÕr, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayÕm, çehreni ey nazlÕ hilâl!
Kahraman ÕrkÕma bir gül! Ne bu úiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarÕmÕz sonra helâl.
HakkÕdÕr Hakk’a tapan milletimin istiklâl.
Ben ezelden beridir hür yaúadÕm, hür yaúarÕm.
Hangi çÕlgÕn bana zincir vuracakmÕú? ùaúarÕm!
Kükremiú sel gibiyim, bendimi çi÷ner, aúarÕm.
YÕrtarÕm da÷larÕ, enginlere sÕ÷mam, taúarÕm.
GarbÕn âfâkÕnÕ sarmÕúsa çelik zÕrhlÕ duvar,
Benim iman dolu gö÷süm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! NasÕl böyle bir imanÕ bo÷ar,
Medeniyyet dedi÷in tek diúi kalmÕú canavar?
Arkadaú, yurduma alçaklarÕ u÷ratma sakÕn;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsÕzca akÕn.
Do÷acaktÕr sana va’detti÷i günler Hakk’Õn;
Kim bilir, belki yarÕn, belki yarÕndan da yakÕn
BastÕ÷Õn yerleri toprak diyerek geçme, tanÕ:
Düúün altÕndaki binlerce kefensiz yatanÕ.
Sen úehit o÷lusun, incitme, yazÕktÕr, atanÕ:
Verme, dünyalarÕ alsan da bu cennet vatanÕ.
Kim bu cennet vatanÕn u÷runa olmaz ki feda?
ùüheda fÕúkÕracak topra÷Õ sÕksan, úüheda!
CânÕ, cânânÕ, bütün varÕmÕ alsÕn da Huda,
Etmesin tek vatanÕmdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden ølâhî, úudur ancak emeli:
De÷mesin mabedimin gö÷süne nâmahrem eli.
Bu ezanlar -ki úehadetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taúÕm,
Her cerîhamdan ølâhî, boúanÕp kanlÕ yaúÕm,
FÕúkÕrÕr ruh-Õ mücerret gibi yerden na’úÕm;
O zaman yükselerek arúa de÷er belki baúÕm.
Dalgalan sen de úafaklar gibi ey úanlÕ hilâl!
Olsun artÕk dökülen kanlarÕmÕn hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ÕrkÕma yok izmihlâl;
HakkÕdÕr hür yaúamÕú bayra÷ÕmÕn hürriyyet;
HakkÕdÕr Hakk’a tapan milletimin istiklâl!
Mehmet Âkif Ersoy
3