Page 71 - ÇALGI EĞİTİMİ BAĞLAMA 12
P. 71

Okuma Metni


                                           FOLKLOR NEDIR?



                Folklor; Türk Dil Kurumu Sözlüğü’nde:” a. (fo’lklor, l ince okunur) Halk bilimi: “Hep, folklor,
               sanatın, ilmin, kültürün kendisidir, ortaya attık.” -F. R. Atay.” şeklinde açıklanmıştır ve karış-
               tırılan tanımlar içerisinde halk dilinde halk oyunları tanımı ile belirtilmiştir. Yani folklor keli-
               mesini, bizler halk oyunlarından bahsederken “ folklor oynuyorum, folklor gösterisi yapıldı”
               gibi kullanıyoruz. Bu yanlış bir ifadedir. Çünkü halk bilimi oynanmaz, gösterisi de yapılmaz.
               Çünkü halk bilimi yani folklor araştırılabilen, incelenebilen, hakkında tezler yazılabilen geniş
               alanlı bir bilimdir. Folklor, bir milletin hayatında var olan gelenek ve göreneklerin, dili yardı-
               mıyla hafızasında sakladığı edebiyat ve müziğinin, daha geniş anlamıyla manevî kültür ürün-
               lerinin toplamıdır. Dinî ve sıhrî inanmalar, beşikten mezara kadar olan hayat, halk destanları,
               halk türküleri, oyunları, bilmeceler, atasözleri ve deyimler, halk hekimliği hep folklorun
               konuları olduğuna göre, folklor için “halk hayatının ve kültürünün ilmi” diyebiliriz.
                Folklor halka ait olan her şeyi içine alır. Halkın malı olmuş, edebiyat ürünleri, halk destan-
               ları, menkıbeleri, masalları, türküleri, manileri, fıkraları, darb-ı meselleri, temsilî sözler,
               tekerlemeler, hayat ve tabiatın çeşitli olaylarına ait inanç ve hurafeler v.b. folklorun alanına
               girer. Folklor diğer bilimlerle iç içedir. Folklorcu her bilgi şubesine başvurur ve gerekirse
               saha  araştırmalarını  diğer  bilimlerle  paylaşır. Dolayısıyla  folkloru  diğer bilimlerden  ayrı
               düşünemeyiz.
                Folklorun yazılı ve sözlü olmak üzere iki ana kaynağı vardır. Bunlardan halk şairlerinin şiir-
               leri, türküleri, manileri, büyü ve halk ilaçları formüllerinin bulunduğu cönk ve dergiler. Âşık
               Garip, Kerem, Köroğlu gibi halk hikâyelerinin yazma ve Seyahatname, Surname, Şehrengiz
               gibi basılmış ana yazılı kitaplar gibi. Sözlü kaynaklar da; halk arasından kişiler olabileceği gibi
               törenler, oyun ve eğlenceler, düğünler, ayinler de olabilir. Folklor ile ilgili çalışmalar halk
               masallarının toplanıp yayınlanması ile 18. yüzyılın sonlarında Avrupa’da başlamıştır. Türki-
               ye’de ise kırık dökük çalışmalarla 300 yılı aşmasına rağmen henüz 100 yıla yakın bir geçmişi
               vardır. Seyfettin Bey, Sezai Âsaf Bey, Ferruh Arsunar, Ahmet Kudsi Tecer, Halil Bedi Yönet-
               ken, Muzaffer Sarısözen, Bela Bartok gibi önemli isimler folklor araştırması yapsa da konu-
               ların bir iş halinde uygulanması Dr. Rız Nur’un Milli Eğitim Bakanı bulunduğu 1920 yılında
               başlamıştır. Bakanlığın Kültür Dairesi halk müziğinin söz ve ezgi derlemesini de genel top-
               lama ve araştırmalar arasında yapmıştır. Türkiye’de ilk musîki derleme ile folklor araştırma-
               larını yapanlar Seyfettin ve Sezai Âsaf kardeşlerdir.1925’te Batı Anadolu’da yaptıkları
               derlemeleri ve çıkardıkları neticeleri özlü bir şekilde Milli Eğitim Bakanlığı tarafından Yurdu-
               muz Nağmeleri adı altında bastırılmıştır. Folklor araştırılma bakımından sürekliliğini koruyan
               ve kültürümüzün tüm öğelerini içinde barındıran ve her zaman yeni ve çalışkan zihinlere
               ihtiyacı olan başlı başına bir bilimdir.
                                                                                        Mehmet ÖZBEK


                Bu yazı Mehmet Özbek’in Folklor Ve Türkülerimiz kitabından 13-30. sayfalarından derlenerek yazılmıştır.









                                                                                                            69
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76