Page 236 - ÇALGI TOPLULUKLARI BATI MÜZİĞİ 12
P. 236
TERİMLER SÖZLÜĞÜ
-A-
akım: Sanatta, siyasette, düşünce hayatında ortaya çıkan yeni bir görüş, yöntem, tarz.
aliterasyon: Uyum sağlamak için söz başlarında ve ortalarında aynı ünsüzün veya aynı hecelerin
tekrarlanması.
atonalite: Tonalitenin zıttı.
-B-
bağlam: Herhangi bir olguda olaylar, durumlar, ilişkiler örgüsü veya bağlantısı; kontekst.
barak: Barak Türkmenlerine özgü bir uzun havadır.
barok: MS 1600-1750 yılları arasındaki klasik sanatı izleyen resim ve mimarlık üslubu.
bozlak: Orta ve Güney Anadolu’nun birçok bölgesinde söylenen bir tür uzun hava.
-Ç-
çağdaş: Bulunulan çağın anlayışına, şartlarına uygun olan; çağcıl, uygarca, asri, modern.
çeşitleme: Belli bir temayı değişik armoni, melodi ve ritimle süsleyerek yeniden çalma; varyasyon.
çığır: Yeni bir biçim, yöntem veya yol.
-D-
duyu: İnsanların ve hayvanların, dış dünyanın uyaranlarını görme, işitme, koklama, dokunma ve
tatma organlarıyla algılama yeteneği; his.
-H-
hoyrat: Güneydoğu Anadolu’da ve Irak’taki Türkler arasında tek başına söylenen bir tür ezgili
deyiş.
-K-
klasik: Üzerinden çok zaman geçtiği hâlde değerini yitirmeyen, türünde örnek olarak görülen eser.
koşma: Sazla okunmak için hece ölçüsü ile yazılmış, ilk kıtasının birinci, ikinci ve dördüncü
dizeleriyle öteki kıtalarının dördüncü dizeleri birbiriyle, kalan dizeler de kendi aralarında uyaklı,
konuları sevgi ve doğa olayları olan bir halk şiiri.
kuşak: Yaklaşık olarak aynı yıllarda doğmuş, aynı çağın şartlarını, dolayısıyla birbirine benzer
sıkıntıları, kaderleri paylaşmış, benzer ödevlerle yükümlü olmuş kişilerin topluluğu; batın.
234

