Page 86 - ÇALGI EĞİTİMİ YAYLI SAZLAR ( KARADENİZ KEMENÇESİ) 12
P. 86

SÖZLÜK                                                 KAYNAKÇA


 -A-        [1]  A. AKAT, Doğu Karadeniz Bölgesindeki Çepniler ve Çepni Müziği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) İstanbul
 akort  : Bir çalgının doğru ses vermesi için yapılan ayar, düzen.         Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2006.
            [2]  A. KÜÇÜK, Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği Üzerine Bir Araştırma, (Yayımlanmamış Doktora Tezi) Balıkesir
                   Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı, 2015.
 -B-        [3]  B. ŞİŞMAN, Karadeniz Yöresinde Yaşayan Kemençeli Âşıklık Geleneği, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı
 burgu  : Telli çalgılarda tel germeye yarayan kısım.         1(210-224 s.), 2007.
            [4] C. AKSU ve Y. ŞEN, Halk Müziğimizde Trabzon, Horon ve Kemençe, Sanat Dergisi, Sayı 1(111-116 s.), 1999.
            [5]  Ortaöğretim Güzel Sanatlar Lisesi Çalgı Eğitimi Yaylı Sazlar Dersi [Kemane, Kemança, Karadeniz Kemençesi (9, 10,
 -D-                11 ve 12. Sınıflar)] Öğretim Programı, Ankara, 2018.
 diyapazon  : Titreştirildiğinde ana seslerden birini veren “U” biçiminde çelik araç.  [6]  S. CİHANOĞLU, Doğu Karadeniz Bölgesinde Oynanan Horonlar, Karşılamalar, Barlar ve Halaylar,  Trabzon: Trab -
                   zon Valiliği, 2004.
            [7]  S. CİHANOĞLU, Kemençe Metodu, Trabzon: Trabzon Valiliği, 2002.
 -I-
 ıklığ  : İki ya da üç telli yayla çalınan eski bir çalgı, okluğ.


 -İ-                                             GENEL AĞ KAYNAKÇASI
 icra  : Bir müzik eserini oluşturan notaları sese çevirme.
             www.tdk.gov.tr
 -K-
 kıl kopuz  : Dizde tutularak yay ile çalınan bir çalgı.
 kıyak  : Kırgızlarda kullanılan yaylı bir çalgı.
 koma  : Eşit olmayan iki ses arasında kulakla seçilebilecek en küçük aralık.  GÖRSEL KAYNAKÇASI
 kopuz  : Bağlamanın atası olarak kabul edilen, Orta Asya kökenli bir çalgı.
             1. Ünite
             Kapak görseli
 -L-         Görsel 1.1: Karadeniz kemençesi
 legato  : Bağlı.  Görsel 1.2: Baş ve burgu
             Görsel 1.3: Sap-kravat
 -M-         Görsel 1.4: Tekne (Yandan görünüm)
 metronom  : Bir müzik parçasının hangi hızla çalınması gerektiğini gösteren alet.  Görsel 1.5: Tekne (Önden görünüm)
             Görsel 1.6: Kapak
 -Ş-         Görsel 1.7: Köprü
 şerter  : Kopuza benzeyen, elle çalınan bir Türk çalgısı.  Görsel 1.8: Dipçik
             Görsel 1.9: Yay
             Görsel 1.10: Teller
 -T-         Görsel 1.11: Diyapazona göre tellerin İsimleri
 tekne  : Ut, tambur, bağlama, kemane vb. çalgıların sesini yükselten oyuk ve şişkin parçası.  2. Ünite
 tını  : Sesleri birbirinden ayırt etmeyi sağlayan ses özelliği.  Kapak görseli
 transpoze  : Bir parçayı yazılı bulunduğu eksenden başka bir eksene aktarmak.  Görsel 2.1: Duruş pozisyonu
 triole  : Esas nota değerinin tam sayısının iki yerine üç eşit parçaya bölünmesi, üçleme.  Görsel 2.2: Kemençenin tutuluşu
             Görsel 2.3: Kemençenin tutuluşu
             Görsel 2.4: Kemençenin diz Üzerindeki konumu
             Görsel 2.5: Yayın tutuluşu
             Görsel 2.5: Yayın konumu













 84                                                        85
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90