Page 144 - ÇALGI EĞİTİMİ ÇELLO 9

TERİMLER SÖZLÜĞÜ

A
akort : Bir çalgının doğru ses vermesi için yapılan ayar, düzen.
anahtar : Porte başına konulan ve notaları adlandırmaya yarayan işaret.
arpej : Bir akordu oluşturan seslerin birbiri ardına çalınması.

B

bakiye : Geleneksel Türk müziğinde iki ses arasındaki dört komalık mesafe.
barok : Avrupa’da resim, müzik, edebiyat ve mimari alanlarında 16 ila 18. yüzyıllar arasında
yaygınlaşan bir anlatım biçimi.
bemol : Notanın yarım ses kalınlaşacağını belirten ses değiştirici işaret (b).

Ç

çârgâh : 1. Geleneksel Türk müziğinde do notasına verilen isim. 2. Do perdesinde karar kılan basit
makam.
D

detaşe : Yaylı çalgılarda notaları ayrı yaylarda seslendirmeye verilen isim.
diyez : Notanın yarım ses inceleceğini belirten ses değiştirici işaret (#).
dizi : Art arda sıralanmış nota gruplarına verilen isim.

F

forte (f) : Güçlü seslendirmek veya çalmak.

G
gerdaniye : Geleneksel Türk müziğinde ince sol notasına verilen isim.

K

koma : Bir tam sesin dokuzda biri.
konçerto : Bir veya daha çok çalgının teknik özelliklerini ortaya çıkarmak amacıyla yazılmış, orkestra
eşliğinde seslendirilen, sonat formundaki müzik eseri.

L

legato : 1. Bir yayda birden fazla nota çalma. 2. Bağlı çalma.
lutiye : Çalgı yapımcısı.

M

majör : 1. Büyük. 2. Birbiri ardına sıralanmış sekiz komşu sesin iki tam bir yarım üç tam bir yarım
şeklinde dizilmesi.
makam : Geleneksel Türk müziğinde bir müzik parçası veya şarkının işleniş biçimi.
minör : 1. Küçük. 2. Birbiri ardına sıralanmış sekiz komşu sesin bir tam bir yarım iki tam bir yarım iki
tam şeklinde dizilmesi.

N

neva : Geleneksel Türk müziğinde ince re notasına verilen isim.
natürel : Ses değiştirici işaret (diyez-bemol) almış olan notayı tekrar doğal hâline döndüren işaret.
nüans : 1. Ayrıntı. 2. Bir müzik eserinin yorumlanmasında kullanılan müzikal anlatım ifadesi.

142