Page 173 - ÇALGI EĞİTİMİ VİYOLA 9

YNAKÇ
A
KAYNAKÇA
KA
Aracı, E. (2014). Donizetti Paşa Osmanlı Sarayının İtalyan Maestrosu. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Aydoğan, S. (2007). Müzik Dilini Öğreniyoruz. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Çalışır, F. (1999). Müzik Dili Sözlüğü. Ankara: Ataçağ Sanatevi Yayınları.

Çelebioğlu, E. (2008). Müzik Kuramı. İstanbul: Bizim Kitaplar Yayınevi.
Dalkıran, H. (2017). Türk Müziği Tarihi Evrelerinde Kemanın Yeri. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi,
Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Mûsukisi Anasanat Dalı, İstanbul.

Demir, A. (2005). Geleneksel Türk Sanat Müziği. İzmir: Gazi Kitabevi.
Fenmen, M. (1997) Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

İlyasoğlu, E. (1994). Zaman İçinde Müzik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Morpa Yayınları. (1999). Klasik Müzik Serisi Ünlü Besteciler. İstanbul.
Özgür, Ü., Aydoğan, S. (2015). Gelenekten Geleceğe Makamsal Türk Müziği. Ankara: Arkadaş
Yayınevi.
Özgür, Ü., Aydoğan, S. (2003). Müziksel İşitme-Okuma Eğitimi ve Kuram, İkinci Kitap. Ankara: Gazi
Kitabevi
Sevgi, A. ve Tuğcular, E. (2013). Halk Ezgileriyle Solfej. Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları.

Sun, M. (2005). Solfej 2. Ankara: Sun Yayınevi.
Tarikci, A. (2015). Müzik Teknolojisine Giriş. Ankara: Müzik Eğitimleri Yayınları.

T.C. Millî Eğitim Bakanlığı, Mesleki ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü, Güzel Sanatlar Lisesi,
Çalgı Eğitimi Viyola Dersi 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Öğretim Programı. 2022.
Türkçe Sözlük. (2005). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Uçan, A. (2001). Keman Eğitimi İçin Özgün Parçalar. Ankara: Pozitif Matbaacılık.

Uluç, M. Ö. (2002). Müzik İşaretleri ve Terimleri Sözlüğü. Ankara: Yurt Renkleri Yayınevi.
Yazım Kılavuzu. (2005). Ankara: TDK Yayınları.
Yazım Kılavuzu. (2022). İslâm Ansiklopedisi. Ankara: TDV Yayınları.
Yılmaz, C. (2017). Viyolanın 9. Yüzyıldan Günümüze Gelişimi ve Andrea Amati’nin Viyola Formuna

Getirdiği Yenilikler. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, S. 11.

KAYNAKÇA 171