Page 164 - Türk Dili ve Edebiyatı - 9 | Beceri Temelli
P. 164
Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 9 84
4. ÜNİTE > Masal/Fabl Kazanım: A.2.11. Metinde millî, manevi ve evrensel değerler ile sosyal, siyasi, tarihî ve mitolojik ögeleri belirler.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi ELMADAN İDEALE 25 dk.
Amacı Metindeki kahramanların karakter özelliklerini kavratabilmek. Bireysel
Yönerge Aşağıdaki masalı okuyarak soruları cevaplayınız.
ELMA KURDU
Varmış yokmuş, bir padişah varmış. Vaktizamanında padişahlar devriye gezerlermiş. Bu padişah da
lalasıyla beraber bir zenginin evine misafir olmuş. Ev sahibinin de çok telaşı varmış; içeri gider gelir,
bir taraftan da bunlara hizmet edermiş. Padişah sormuş:
“Oğlum, nedir senin telaşın? Bu kadar çok gidip geliyorsun.”
“Hocam, benim işim var.”
“Nasıl işin?”
“Böyle böyle… Eşim doğum yapıyor. Gidip ona hizmet ediyorum.”
“Pekâlâ evlâdım, çok iyi.”
Bu çocuklar doğmuş. Bu padişah remil atmış. Bakmış, evlendiği gece çocuğu kurt yiyecek. Bu padi-
şah da demiş ki:
“Biz seninle kardeş olalım. Sen bu oğlanı hemen everme, everdiğin zaman da bana haber ver.”
“Peki kardeş.”
Bunlar kardeş olmuşlar. Padişah kalkıp gitmiş. Bu çocuk da gel zaman git zaman büyümüş. Sürü
sahibi tabii; et yemiş, süt içmiş, yoğurt yemiş, kaymak yemiş, tezce büyümüş. Askerliğini yapmış.
Çocuk askerden dönünce annesi demiş ki:
“Bu çocuğumuzu artık everelim.”
“Everelim.”
Kız istemişler. Hazırlanmışlar. Padişaha da haber vermişler. Bu padişah da iki alay asker alıp gelmiş.
Evin etrafını askerler çevirmiş. Eve lamba asmışlar ki kurt gelip çocuğu yemesin. Bu çocuk odasına
girmiş. Cebinden bir elma çıkarmış, kesip yemiş. Ortasını yere atmış. Elmanın ortasını yere atar
atmaz içinden bir kurt çıkmış. Hemen büyümüş, bu çocuğu yemiş. Askerler bütün gece dışarıda
beklemişler. Sabah olunca kapıyı açıp bakmışlar ki ne görsünler? Öküz kadar bir kurt, çocuğu ye-
miş, orada bekliyor. Ellerini dizlerine çarpmışlar.
“Biz bu kadar emek verdik, masraf ettik. Elmanın içindeki kurt büyüdü, çocuğu yedi.”
Cenabı Allah’ın yazısı değişmemiş.
Yemiş içmiş, muradına geçmiş.
(Düzenlenmiştir.)
Umay Günay, Elâzığ Masalları (İnceleme), Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum,1975.
Kelime Dağarcığı:
remil: Kumda birtakım çizgiler çizerek fala bakma. devriye: Karakol. Osmanlılarda ilmiye sınıfından olan kimselere veri-
len derece. devriye gezmek: Metinde, kendisine ait olan sınırlar içinde neler olup bittiğini anlamak için yapılan gezme işi.
cenap: Saygı, onur ve büyüklük anlamıyla kullanılan bir söz.
163
