Page 22 - Biyoloji 9 | Çalışma Defteri-5

CEVAP ANAHTARI

EŞLEŞTİRME

1. C 2. G 3. D 4. E 5. A 6. I 7. Ç 8. H 9. F 10. B

BOŞLUK DOLDURMA
1. Negatif 2. Pasif 3. Kolaylaştırılmış 4. Osmoz 5. Turgor

6. Hipertonik 7. Hemoliz 8. Emme kuvveti 9. Aktif taşıma 10. Endositoz
11. Pinositoz 12. Gözlem 13. Fagositoz

ÇOKTAN SEÇMELİ

1. C 2. G 3. D 4. E 5. A 6. I 7. Ç 8. H 9. F 10. B

AÇIK UÇLU SORULAR

1. Büyük moleküller ve mikroplar hücre zarındaki kanallardan ya da taşıyıcı proteinlerden geçemez. Bu nedenle bu
molekül ya da mikropların etrafı hücre zarının oluşturduğu cepler-yalancı ayaklar ile çevrilir ve koful şeklinde hüc-
reye alınır. Gerçekleşen taşıma 9 ile ifade edilen endositozdur.

2. Vitaminler hücre zarından geçebilecek boyuttadır. ATP harcanmadan geçtiklerine göre pasif taşıma ile taşınırlar.
Kandan karaciğere görselde 1 ile ifade edilen basit difüzyon ile karaciğerden kana ise 5 ile ifade edilen basit difüz-
yon ile geçer.

3. Hücre zarını küçülten taşıma yöntemi 9 ile ifade edilen endositozdur. Çünkü hücre zarından geçemeyecek kadar bü-
yük moleküller zardan kopan parçanın oluşturduğu koful ile içeri alınır. Bu da hücre zarının boyutunun küçülmesine
neden olur. Yine hücre zarından çıkamayacak kadar büyük moleküller hücre içinde oluşturulan kofulun hücre zarına
eklenmesiyle dışarı atılır. Bu 10 ile ifade edilen ekzositozdur. Her hücrede bu taşıma yöntemleri görülmeyebilir. Ör-
neğin hücre duvarına sahip bitki ve mantar hücreleri endositoz yapamaz.
4. İhtiyaç halinde küçük moleküller az yoğun ortamdan çok yoğun ortama doğru da taşınır. Taşıyıcı proteinlerin görev
aldığı ve ATP enerjisinin harcandığı bu geçiş aktif taşıma ile sağlanır. Görseldeki 4 ve 8 ile ifade edilen geçişler aktif
taşımadır.

BECERİ TEMELLİ

1. Yapı taşı olan glikoz ve amino asit difüzyon ile, su ise osmoz ile yer değiştirebilir. Büyük moleküller olan nişasta ve
protein ise yarı geçirgen zardan geçemez.
2. X tarafına amino asit ve glikozun bir kısmı difüzyon ile geçer. Nişasta ve protein ise büyük moleküller oldukları
için Y tarafında kalırlar. X tarafından alınan örneklerde glikoz ve amino asit ayraçları renk değişimine neden olur. Y
tarafında alınan örneklerde ise tüm ayıraçlar renk değişimine neden olur.

3. Y tarafında madde yoğunluğu ve buna bağlı olarak osmotik basınç daha fazladır. Bu durumda, su osmozla Y tarafına
doğru hareket eder. Sonuç olarak, Y tarafındaki sıvı seviyesi daha yüksek olur.

4. Y tarafına uygun hidroliz enzimleri ilave edilirse protein ve nişasta molekülleri sindirilir. Amino asit ve glikoz mo-
lekülleri oluşur. Hidroliz tamamlandığında hem X hem de Y tarafında sadece amino asit ve glikoz ayraçlarında renk
değişimi olur.

ORTAÖĞRETİM 22 BİYOLOJİ-9
GENEL MÜDÜRLÜĞÜ