Page 6 - DEFTERİM TARİH 10
P. 6

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;     Bastğn yerleri toprak diyerek geçme, tan:
                Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.      Düşün altndaki binlerce kefensiz yatan.
                O benim milletimin yldzdr, parlayacak;        Sen şehit oğlusun, incitme, yazktr, atan:
                O benimdir, o benim milletimindir ancak.          Verme, dünyalar alsan da bu cennet vatan.

                Çatma, kurban olaym, çehreni ey nazl hilâl!     Kim bu cennet vatann uğruna olmaz ki feda?
                Kahraman rkma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?   Şüheda fşkracak toprağ sksan, şüheda!
                Sana olmaz dökülen kanlarmz sonra helâl.        Cân, cânân, bütün varm alsn da Huda,
                Hakkdr Hakk’a tapan milletimin istiklâl.        Etmesin tek vatanmdan beni dünyada cüda.

                Ben ezelden beridir hür yaşadm, hür yaşarm.     Ruhumun senden İlâhî, şudur ancak emeli:
                Hangi çlgn bana zincir vuracakmş? Şaşarm!     Değmesin mabedimin göğsüne nâmahrem eli.
                Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarm.     Bu ezanlar -ki şehadetleri dinin temeli-
                Yrtarm dağlar, enginlere sğmam, taşarm.      Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

                Garbn âfâkn sarmşsa çelik zrhl duvar,       O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşm,
                Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.        Her cerîhamdan İlâhî, boşanp kanl yaşm,
                Ulusun, korkma! Nasl böyle bir iman boğar,      Fşkrr ruh- mücerret gibi yerden na’şm;
                Medeniyyet dediğin tek dişi kalmş canavar?       O zaman yükselerek arşa değer belki başm.

                Arkadaş, yurduma alçaklar uğratma sakn;         Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanl hilâl!
                Siper et gövdeni, dursun bu hayâszca akn.       Olsun artk dökülen kanlarmn hepsi helâl.
                Doğacaktr sana va’dettiği günler Hakk’n;        Ebediyyen sana yok, rkma yok izmihlâl;
                Kim bilir, belki yarn, belki yarndan da yakn    Hakkdr hür yaşamş bayrağmn hürriyyet;
                                                                  Hakkdr Hakk’a tapan milletimin istiklâl!

                                                                                       Mehmet Âkif Ersoy                 5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11