Page 5 - DEFTERİM TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10

Korkma, sönmez bu afaklarda yüzen al sancak; Bast n yerler toprak d yerek geçme, tan :
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. Dü ün alt ndak b nlerce kefens z yatan .
O ben m m llet m n y ld z d r, parlayacak; Sen eh t o lusun, nc tme, yaz kt r, atan :
O ben md r, o ben m m llet m nd r ancak. Verme, dünyalar alsan da bu cennet vatan .

Çatma, kurban olay m, çehren ey nazl h lâl! K m bu cennet vatan n u runa olmaz k feda?
Kahraman rk ma b r gül! Ne bu ddet, bu celâl? üheda f k racak topra s ksan, üheda!
Sana olmaz dökülen kanlar m z sonra helâl. Cân , cânân , bütün var m als n da Huda,
Hakk d r Hakk’a tapan m llet m n st klâl. Etmes n tek vatan mdan ben dünyada cüda.

Ben ezelden ber d r hür ya ad m, hür ya ar m. Ruhumun senden lâhî, udur ancak emel :
Hang ç lg n bana z nc r vuracakm ? a ar m! De mes n mabed m n gö süne nâmahrem el .
Kükrem sel g b y m, bend m ç ner, a ar m. Bu ezanlar -k ehadetler d n n temel -
Y rtar m da lar , eng nlere s mam, ta ar m. Ebedî yurdumun üstünde ben m nlemel .

Garb n âfâk n sarm sa çel k z rhl duvar, O zaman vecd le b n secde eder -varsa- ta m,
Ben m man dolu gö süm g b serhadd m var. Her cerîhamdan lâhî, bo an p kanl ya m,
Ulusun, korkma! Nas l böyle b r man bo ar, F k r r ruh- mücerret g b yerden na’ m;
Meden yyet ded n tek d kalm canavar? O zaman yükselerek ar a de er belk ba m.

Arkada , yurduma alçaklar u ratma sak n; Dalgalan sen de afaklar g b ey anl h lâl!
S per et gövden , dursun bu hayâs zca ak n. Olsun art k dökülen kanlar m n heps helâl.
Do acakt r sana va’dett günler Hakk’ n; Ebed yyen sana yok, rk ma yok zm hlâl;
K m b l r, belk yar n, belk yar ndan da yak n Hakk d r hür ya am bayra m n hürr yyet;
Hakk d r Hakk’a tapan m llet m n st klâl!

Mehmet Âk f Ersoy