Page 4 - Sanat Tarihi -12

İSTİKLÂL MARŞI
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benm mlletmn yıldızıdır, parlayacak;
O benmdr, o benm mlletmndr ancak.
Çatma, kurban olayım, çehren ey nazlı hlâl!
Kahraman ırkıma br gül! Ne bu şddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl.
Hakkıdır Hakk’a tapan mlletmn stklâl.
Ben ezelden berdr hür yaşadım, hür yaşarım.
Hang çılgın bana zncr vuracakmış? Şaşarım!
Kükremş sel gbym, bendm çğner, aşarım.
Yırtarım dağları, engnlere sığmam, taşarım.
Garbın âfâkını sarmışsa çelk zırhlı duvar,
Benm man dolu göğsüm gb serhaddm var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle br manı boğar,
Medenyyet dedğn tek dş kalmış canavar?
Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Sper et gövden, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va’dettğ günler Hakk’ın;
Km blr, belk yarın, belk yarından da yakın
Bastığın yerler toprak dyerek geçme, tanı:
Düşün altındak bnlerce kefensz yatanı.
Sen şeht oğlusun, nctme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Km bu cennet vatanın uğruna olmaz k feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesn tek vatanımdan ben dünyada cüda.
Ruhumun senden İlâhî, şudur ancak emel:
Değmesn mabedmn göğsüne nâmahrem el.
Bu ezanlar -k şehadetler dnn temel-
Ebedî yurdumun üstünde benm nlemel.
O zaman vecd le bn secde eder -varsa- taşım,
Her cerîhamdan İlâhî, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-ı mücerret gb yerden na’şım;
O zaman yükselerek arşa değer belk başım.
Dalgalan sen de şafaklar gb ey şanlı hlâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın heps helâl.
Ebedyyen sana yok, ırkıma yok zmhlâl;
Hakkıdır hür yaşamış bayrağımın hürryyet;
Hakkıdır Hakk’a tapan mlletmn stklâl!
Mehmet Âkif ERSOY
3