Page 22 - Biyoloji - 12 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 22

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                                           BİYOLOJİ 12        8

             1. ÜNİTE > Genden Proteine  Kazanım 12.1.1.4. DNA’nın kendini eşlemesini açıklar.
             Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi,  Problem Çözme   Alan Becerileri: Çıkarım Yapma Becerisi
             Becerisi, Bilim, Mühendislik, Matematik Okuryazarlığı Becerileri
             Etkinlik İsmi                       ÜÇ EŞLEME MODELİ                                30 dk.

             Amacı      DNA eşlenmesiyle ilgili önerilen modelleri Meselson-Stahl deneyinin verileri üzerinden hesaplama yaparak analiz edebilme.  Bireysel

              Yönerge  Aşağıda verilen metin, deney ve görselden faydalanarak soruları cevaplandırınız.

            DNA’nın kendini eşlemesiyle ilgili olarak üç olası model ileri sürülmüştür. Tam korunumlu DNA eşlen-
            mesi modelinde DNA’nın zincirleri kalıp olarak kullanılır. Bu zincirlere atasal zincirler denir. Her bir
            atasal zincirden sentezlenen yeni zincirler bir araya gelir ve atasal zincirlerden oluşan DNA değişmeden
            kalır. DNA’nın parçalı olarak eşlenmesi modelinde ise atasal zincirler kopyalama esnasında kırılır ve
            kırılan DNA parçaları iki yeni çift sarmal içinde dağılır. Böylece sarmalın her bir zincirinde hem atasal
            hem de yeni DNA parçaları bulunur. Watson ve Crick’in DNA eşlemesine ilişkin hipotezi ise yarı koru-
            numlu model olarak bilinir. Bu modele göre atasal zincirlerden kopyalanan her bir DNA molekülünde
            bir atasal zincir ve bir de yeni zincir bulunur.

                                                DNA E lenme Modeller

















                                 Tam korunumlu e lenme  Yarı korunumlu e lenme  Parçalı e lenme
                               Şekil 1. DNA eşlenme modelleri
            1958 yılında Matthew Meselson (Methiv Meselsın) ve Franklin Stahl (Frenklin Sıtal), azotun radyoaktif
            izotoplarını kullanarak DNA eşlemesiyle ilgili önerilen üç modelin geçerliliğini test ettiler. Meselson
            ve Stahl, yaptıkları deneyde  N ve  N içeren besi ortamı ve E. coli bakterisini kullandılar. Öz kütleleri
                                           15
                                     14
            farklı izotoplarla ( N normal azot,  N azotun ağır izotopu) işaretlenen DNA moleküllerini ayırt etmek
                                           15
                            14
            için de santrifüjleme yaptılar. Deneyin ilk aşamasında  N içeren besi ortamında E. coli bakterisini
                                                               15
            çoğalttılar ve bu ortamda E. coli bakterisi DNA’larının  N içermesini sağladılar. Daha sonra bu bakte-
                                                             15
            rileri normal azot ( N) içeren besi ortamına aktardılar. Birkaç nesil sonra bakteri DNA’larını ayrıştırıp
                             14
            santrifüj işlemini uyguladılar.
            DNA’lar yoğunluklarına göre santrifüj tüplerinde bantlar oluşturur. Ağır DNA ( N içeren) santrifüj
                                                                                     15
            tüpünün en altına çöker. Orta ağırlıktaki melez DNA ( N ve  N karışımını içeren) tüpün ortasında,
                                                              15
                                                                    14
            hafif DNA ise tüpün en üstünde yer alır.







                                         15
                                  Ağır DNA ( N/ N)  Melez DNA ( N/ N)  Haf f DNA ( N/ N)
                                            15
                                                                          15
                                                                             15
                                                             14
                                                           15
                                  Şekil 2. Santrifüj tüplerinde yoğunluk farkına göre DNA’nın konumları
                                                                                                    21
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27