Page 15 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 | 5.Ünite

olduğuna şaşırır. Babasına kızar. Midas, kızını Silenos’tan kurtarmak için tutup çekerken kız, altına
dönüşür. Midas, bu durumdan çok etkilenir. Böyle bir güce sahip olduğu için pişman olur. Halk ise
ülkenin içinde bulunduğu durumdan hoşnut değildir. Herkes yavaş yavaş uyanmaya başlar. Midas’a
giderek borçlarını ödemeye karar verir.
Aşağıda, Midas’ın sahip olduğu güçten duyduğu pişmanlığı anlatan son bölümü okuyacaksınız.

12. SAHNE
Rüzgârlı bir yamaç. Yanda bir ırmak. Dionisos, Silenos, Keçiler yarı bellerine dek sarı kırmızı or-
man yapraklarından bir kümeye gömülmüşler. Yel estikçe yeni yapraklar düşmede

SİLENOS
Savurgan mevsim başladı işte,
rüzgârlar biçimsiz esmede.
DİONİSOS
Kalın bir kabuk kapladı gövdemi, soluk alamıyorum,
damarlarımdan çekiliyor can suyum.
Dönüş yolculuğumuz başladı,
iniyoruz karanlık yer altına.
KEÇİLER
Şu gelene bakın, çalılara tutuna tutuna yamaca tırmanan,
yaralı bir hayvan gibi.

MİDAS (Soluk soluğa girer)
Dionisos, kurtar beni bundan, geri al verdiğin gücü.

DİONİSOS
Geri al diyor dönmüş gönlü.
Kolay alınır verilir bir bağış değil ki bu.
(Midas’ın kızını sahneye taşırlar)
MİDAS
Kızımın suçu ne?
DİONİSOS
Çoğu kez yakınları çeker sorumsuz kişilerin cezasını.
MİDAS
Akılsız babanın talihsiz kızı
gençliğine güzelliğine doyamadan altın kesildi.
VEZİR
Bari onu bağışla, Dionisos.
MİDAS
Kavuştur onu yeniden ışığa havaya suya
yeniden çarpsın yüreği, alca kanı yürüsün,
sesi ağaçlarda yankılansın, saçları yelde savrulsun.
DİONİSOS
Önce sen, şu ırmakta yıka ellerini ovuştura ovuştura.
Kızı da suya daldırıp çıkarın.
(Midas, ırmağa koşar, ellerini yıkar)

MİDAS
Hah yıkıyorum işte, ellerimin derisini yüzercesine.
Bakalım oldu mu?
(Sevinç çığlığı atar)

217