Page 87 - Özel Eğitim İhtiyacı Olan Öğrenciler

ÖZEL EĞITIM IHTIYACI OLAN ÖĞRENCILER

Mosconi, M. W., Cody-Hazlett, H., Poe, M. D., Gerig, G., Gimpel-Smith, R., ve Piven, J. (2009). Longitudinal
study of amygdala volume and joint attention in 2-to 4-year-old children with autism. Archives of Ge-
neral Psychiatry, 66(5), 509-516. doi:10.1001/archgenpsychiatry.2009.19.

Mukaddes, N. M. (2014). Otizm spektrum bozuklukları. İstanbul. Nobel Tıp Kitabevleri.

Mundy, P., Block, J., Vaughan Van Hecke, A., Delgado, C., Venezia Parlade, M. ve Pomares, Y. (2007). Individual
differences and the development joint attention in infancy. Child Development,78(3), 938-954.

National Autism Center (2015). The National Autism Center’s National Standards Report. Randolph, MA: Nati-
onal Autism Center.
Nebel-Schwalm, M. ve Matson, J. L. (2008). Differential diagnosis. Matson, J. L. (Ed.) Clinical assessment and
intervention for autism spectrum disorders. Elsevier Academic Press.

Nirje, B. (1969). The normalization principle and its human management implications. In R. Kugel, & W. Wol-
fensberger (Eds.), Changing patterns in residential services for the mentally retarded. Washington,
D.C.: President’s Committee on Mental Retardation.

Odom, S. L., & Connie, .W. (2015). Connecting the dots: Supporting students with Autism Spectrum Disorder.
American Educator, 39 (2), 12-19. https://doi.org/10.17755/esosder.286479

Ökcün-Akçamuş, M. Ç. (2016). Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların sosyal iletişim becerileri ve dil gelişim
özellikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(02), 163-192.

Özbaran, B. (2014). Otizm spektrum bozukluklarında çevresel faktörler etkili midir. The Journal of Pediatric Re-
search, 1(4), 170-173.
Özdemir, O. (2014). Otizm davranış kontrol listesi türkçe versiyonu geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. (Doktora
tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Özeren, S. G. (2013). Otizm spektrum bozukluğu (OSB) ve hastalığa kanıt penceresinden bakış. Acıbadem Üni-
versitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 4(2), 57-63.

Pennington, B. F. (1995). Genetics of learning disabilities. Journal of Child Neurology, 10(1), 69
Pierangelo, R., & Giuliani, G. (2006). Learning disabilities: A practical approach to foundations, assessment,
diagnosis and teaching. Boston: Allyn & Bacon.

Pinto-Martin, J.A., Dunkle, M., Earls, M., Fliedner, D., Landes, C. (2005). Developmental stages of develop-
mental screening: steps to implementation of a successful program. American Journal of Public Health,
95(11), 1928-1932.

Rakap, S. (2018). Kapsayıcı eğitim. O. Çakıroğlu (Ed.), Özel eğitim 1 içinde. Erzurum: Atatürk Üniversitesi
Açıköğretim Fakültesi Yayınları.

Rakap, S., Birkan, B., & Kalkan, S. (2017). Türkiye’de otizm spektrum bozukluğu ve özel eğitim. Tohum Otizm
Vakfı.

Roberts, J. y Prior, M. (2006). Review of the research to identify the most effective models of practice in early
intervention for children with autism spectrum disorders. Australian Government Department of Health
and Ageing. 20.06.2021 tarihinde https://www.dss.gov.au/sites/default/files/documents/10_2014/re-
view_of_the_research_report_2011_0.pdf adresinden alınmıştır.

Rouse, M. ve Florian, L. 1996. Effective inclusive schools: a study in two countries. Cambridge Journal of Educa-
tion 26(1), 71-85.

87