Page 86 - Özel Eğitim İhtiyacı Olan Öğrenciler
P. 86

ORTAÖĞRETİM KADEMESİNDE KAYNAŞTIRMA/BÜTÜNLEŞTİRME YOLUYLA EĞİTİM UYGULAMALARI

        Kana, R. K., Libero, L. E., Hu, C. P., Deshpande, H. D., & Colburn, J. S. (2014). Functional brain networks and white
               matter underlying theory-of-mind in autism. Social Cognitive and Affective Neuroscience, 9(1), 98-105.

        Kanner, L. (1943). Autistic disturbances of affective contact. Nervous Child, 2, 217-250.
        Kaymak, A. (2016). Otizm spektrum bozukluğu (OSB): Tanım, sınıflama, yaygınlık ve nedenler. İ. H. Diken, & H.
               Bakkaloğlu (Eds.), Zihin yetersizliği ve otizm spektrum bozukluğu, içinde (ss. 164-190). Ankara: Pegem
               Akademi.

        Kırcaali-İftar, G. (2018). Otizm spektrum bozukluğuna genel bakış. E. Tekin-İftar (Ed.), Otizm spektrum bozuk-
               luğu olan çocuklar ve eğitimleri (ss. 17-46). Ankara: Vize Akademik.
        Kirk, S., Gallagher, J. J., & Coleman, M. R. (2014). Educating exceptional children (14th Ed.). Belmont, CA: Cen-
               gage Learning.
        Klin, A., Jones, W., Schultz, R., Volkmar, F., & Cohen, D. (2002). Visual fixation patterns during viewing of natura-
               listic social situations as predictors of social competence in individuals with autism. Archives of General
               Psychiatry, 59(9), 809-816.
        Koegel, L. K., Koegel, R. L., Nefdt, N., Fredeen, R., Klein, E. F., & Bruinsma, Y. E. (2005). First STEP: a model for the
               early identification of children with autism spectrum disorders. Journal of Positive Behavior Interventi-
               ons, 7(4), 247-252.
        Korkmaz, B. (2000). Yağmur Çocuklar Otizm Nedir?, İstanbul, Doğan Kitapçılık.

        Korkmaz, B. (2010). Otizm: klinik ve nörobiyolojik özellikleri, erken tanı, tedavi ve bazı güncel gelişmeler. Türk
               Pediatri Arşivi Dergisi, 45:80: 37-44.

        Kozleski, E. B., Artiles, A. J. ve Waitoller, F. R. (2011). Introduction: equity in inclusive education: historical traje-
              ctories and theoretical commitments. In A. J. Artiles, E. B.  Kozleski ve F. R. Waitoller (Eds), Inclusive edu-
              cation (s. 130-155). Cambridge, MA: Harvard University Press.

        Kretlow, A. G., & Blatz, S. L. (2011). The AB Cs of evidence-based practice for teachers. Teaching Exceptional
               Children, 43(5), 8-19.
        Kurt, O. (2012). Otizm spektrum bozukluğu ve bilimsel dayanaklı uygulamalar. E. Tekin (Ed.). Otizm spektrum
               bozukluğu olan çocuklar ve eğitimleri, içinde (s. 83-118). Ankara: Vize.

        Landa, R. (2007). Early Communication development and intervention for children with autism. Mental Retarda-
               tion and Developmental Disasbilities Research Reviews, 13(1), 16-25. doi: 10.1002/mrdd.20134

        Lipsky, D. ve Gartner, A. (1987). Capable of achievement and worthy of respect. Exceptional Children, 54, 1,
              69–74.


        Loreman, T. (2009). Straight talk about inclusive education. CASS Connections, Spring.
        Maino, D. M., Viola, S. G. ve Donati, R. (2009). The etiology of autism. Optometry & Vision Development, 40(3),
               150-156.

        Mayes, S. D., Waschbusch, D. A., Calhoun, S. L., & Mattison, R. E. (2020). Correlates of academic overachieve-
               ment, nondiscrepant achievement, and learning disability in ADHD, autism, and general population
               samples. Exceptionality, 28(1), 60-75.

        MEB (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 31.05.2006 tarih ve 26184 sayılı Resmî Gazete.





    86
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91