Page 29 - DESEN 10
P. 29

1. ÜNİTE                                                 DESEN ÇALIŞMALARINDA IŞIK, GÖLGE VE TON DEĞERLERİ


            Modlede Tonal Yöntem
            Tonal desende, derinlik hissi ön plandadır. Birbiri-
            ne yakın çizgiler kullanılarak gri bir alan oluşturu-
            lur. Çizgilerin sık-seyrek kullanılmasıyla sınırsız sa-
            yıda açık-koyu değer elde edilebilir. Ortaya çıkan
            bu açık ve koyu değerler çizgisel desende eksikliği
            hissedilen üç boyut yanılsamasını oluşturur.
            Leonardo da Vinci’ye ait portre çiziminde gözler,
            burun ve ağzı vurgulamak ve derinlik kazandırmak
            için yüzü sınırlayan koyu çizgiler kullanılmıştır. Port-
            rede vurgu yapılan yerlerde, açık ve orta tondaki
            çizgilerle yumuşak geçişler sağlayarak tezat oluş-
            turduğu, dikkatimizi bu şekilde yüzün özelliklerine
            çektiği görülmektedir (Görsel 1.24).
            Modlede Tarama yöntemi

            Tonlama yapılacak alanları birbirine paralel çizgi-
            lerle belirtme yöntemine tarama denir. Tarama ile   Görsel 1.24:  Bir Kadın Başı, 1483, Leonardo da Vinci,
            yapılan modlede çizgiler ne kadar yakın olursa ton  Uffizi Galerisi, İtalya
            değeri o kadar koyulaşır. Çizgiler arasındaki boş-
            luk genişledikçe taramanın ton değeri açılır. Tara-
            ma düz, kavisli ya da dalgalı çizgilerle yapılabilir.
            Sık çizgilerle yapılan tarama, çizime hacim kazan-
            dırır. Tarama ince ya da kalın çizgilerle yapılabilir.
            Önemli olan, çizgilerin düzenli olmasıdır.
            Çapraz tarama, birbiriyle açılı olarak kesişen pa-
            ralel çizgilerden oluşur. Bunlar düz çizgiler olabi-
            leceği  gibi  serbest  çizgilerle  de  olabilir.  Çapraz
            taramada  çizgiler;  düz,  kavisli  veya  dalgalı  çizgi-
            lerin çapraz olarak kesişmesiyle oluşur. Çizgilerin
            kesişme yönlerinin değişmesiyle de farklı tonlar
            elde edilebilir.
            Albrecht Dürer (Albirekt Dürer) çiziminde nesne
            yüzeyindeki  kıvrımlarda  iç ve  dış  bükey  çizgileri,
            gölgeli ve düz alanlarda kavisli, eğri ve düz çizgile-
            ri ise sık-seyrek kullanarak hem ışık etkisini hem de
            yastıktaki bükülmeleri ön plana çıkarmıştır (Görsel
            1.25).







                                                           Görsel 1.25:  Altı Yastık Çalışması, 1514, Albrecht
                                                           Dürer, Metropolitan Müzesi, ABD


                                                                                                     27
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34