Page 22 - İKİ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11

1. ÜNİTE

Tavan freskleri, İncil'in Yaratılış kitabındaki bazı sahneleri ve diğer dinî temaları içerir. Bu freskler, Adem ve
Havva'nın yaratılışı, cennetten kovulmaları, Nuh'un hikâyesi, İbrahim'in hikâyesi, Musa'nın hikâyesi ve Me-
sih'in soy ağacı gibi sahneleri içerir. Ayrıca köşelerdeki dört büyük kubbe desteklerinde yer alan dört büyük
peygamberin portreleri de fresklerin bir parçasıdır.

Michelangelo, fresklerin kompozisyonunu büyük bir ustalıkla tasarlamıştır. Figürler, hareket ve ifadeyle
dolu dinamik pozlarla canlandırmıştır. İnsan vücudunun anatomisine olan hakimiyeti, fresklerdeki figürlerin
gerçekçi ve etkileyici görünmesini sağlar. Işık ve gölge kullanımı, figürlerin hacimlerini vurgular ve derinlik
hissi yaratır.

Michelangelo'nun Sistine Şapeli'ndeki tavan freskleri, sanat tarihindeki en büyük ve etkili eserlerden biri
olarak övgüyle anılmaktadır. Michelangelo, Sistine Şapeli’ndeki fresklerde tavanın eğrisel ve karmaşık
yüzeyine uyum sağlamak için özel bir teknik olan “alsecco” tekniğini kullanmıştır. Tamamlanması yaklaşık
dört yıl süren bu fresk, Michelangelo'nun döneminin ve sanat tarihinin en büyük sanatçılarından biri
olduğunu kanıtlar niteliktedir. Diğer önemli eserleri arasında “Yaratılış” freskleri ve “Son Yargı” freski yer
almaktadır.

Yüksek Rönesans Dönemi öncü ressamlarından Rafael
Santi (1483-1520), dinî ve mitolojik konuları ustalıkla
işleyen bir sanatçı olarak tanınmaktadır. Eserlerindeki
mükemmel kompozisyonlar, perspektif kullanımı ve
anlatıcı tarzıyla öne çıkmaktadır. En önemli eserlerinden
bazıları “Atina Okulu” , “Sanatın İksiri” ve “Madonna della
Seggiola” adlı tablolardır. “Atina Okulu” (Görsel 1.20),
Rönesans Dönemi’ndeki insan merkezli düşüncenin bir
yansımasıdır.
Görsel 1.20: Atina Okulu, 1509-11, Rafael Santi, Apostolik
Sarayı Vatikan, İtalya
Eserde, Antik Yunan felsefesinin temsilcileri olan Platon ve Aristo, idealize edilmiş figürler olarak
resmedilmiştir. Bu, Rönesans Dönemi’ndeki insan merkezli düşünceyi ve Antik Yunan'ın entelektüel mirasının
önemini vurgulayan bir ifadedir. Rafael'in “Atina Okulu”, Rönesans Dönemi’nin figüratif sanatının en önemli
örneklerinden biridir. Eser Rafael'in üslubunu, perspektif kullanımını ve idealize edilmiş figürlerle dolu
kompozisyonunu sergiler. Bu, dönemin sanat anlayışının temelini oluşturan idealizm ve insan anatomisinin
incelikli tasvirini yansıtır. Rafael'in ustalığı ve eserindeki figürlerin hareketleri, jestleri ve ifadeleri diğer
sanatçılar için bir ilham kaynağı olmuştur.

Bir diğer öncü ressam olan Tiziano Vecellio (1488-
1576), Venedik Okulu'nun en önemli temsilcilerinden
biridir. Zengin renk paleti ve etkileyici ışık-gölge kulla-
nımıyla tanınmıştır. Portreler, mitolojik ve dinî temalı
tablolar üzerinde çalışmış ve Venedik aristokrasisi ve
kilise için birçok eser üretmiştir. Önemli eserlerinden
bazıları “Aldobrandini Madonna'sı” (Görsel 1.21) ve
“Tanrıların Zamanı” adlı tablolardır.

Görsel 1.21: Aldobrandini Madonna'sı, 1532, Tiziano Vecellio
(Tiziano Vecellio), Ulusal Galeri, Londra

20