Page 15 - İMGESEL RESİM 12
P. 15

Sınırlandırılmış  bir  uzay  parçası  ola-
            rak kabul edilen mekân, bir alanın fiziksel
            özelliklerini ifade eder. Deniz kıyısı, boz-
            kır,  dağ,  orman  vb.  alanlar  içlerinde  bu-
            lunan  varlık  ve  nesnelerle  birlikte  “doğal
            mekân”  olarak  nitelendirilir.  İnsan  eliyle
            inşa edilen okul, kütüphane, tiyatro, alışve
            riş merkezi vb. alanlar ise “yapay mekân”
            olarak değerlendirilir.
               Mekândaki  boşluk-doluluk  dengesi
            kompozisyonun  oluşumunda  önemli  bir
            etkendir. Boşluk, bir mekândaki açık, kul-
            lanılmayan veya boş alanları; doluluk ise
            bu  boşlukta  kullanılan  nesne,  varlık  ve
            figürler ile doldurulan alanları ifade eder.
            Mekân tasarımındaki boşluk-doluluk den-
            gesi, mekânın işlevselliğini ve görsel este-
            tiğini önemli ölçüde etkiler.
               Mekân; “iç mekân”, “dış mekân”, “yarı
            açık mekân” olmak üzere üç gruba ayrılır   Görsel 1.2: Dirck van Delen (Dirk van Delen), “Zengin Adam ve Zavallı
                                                    Lazer Benzetmesi ile Saray İçi”, 1626, tuval üzerine yağlı boya
            ve renk, biçim, doku, ışık-gölge, perspektif
            gibi  sanatsal  ögelerle  tamamlanır.  İki  bo-
            yutlu yüzeylerde kullanılan perspektif, mekânda oluşturduğu illüzyon ve derinlik etkisi sayesinde eseri
            izleyende gerçeklik algısı ve heyecan duygusu meydana getirir (Görsel 1.2, Görsel 1.3).







































            Görsel 1.3: Luigi Premazzi (Luici Prematsi), “Fontanka Nehri”, 1840’ların sonu, renkli kâğıt üzerine kara kalem








                                                                                                     13
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20