Page 15 - İMGESEL RESİM 12
P. 15
Sınırlandırılmış bir uzay parçası ola-
rak kabul edilen mekân, bir alanın fiziksel
özelliklerini ifade eder. Deniz kıyısı, boz-
kır, dağ, orman vb. alanlar içlerinde bu-
lunan varlık ve nesnelerle birlikte “doğal
mekân” olarak nitelendirilir. İnsan eliyle
inşa edilen okul, kütüphane, tiyatro, alışve
riş merkezi vb. alanlar ise “yapay mekân”
olarak değerlendirilir.
Mekândaki boşluk-doluluk dengesi
kompozisyonun oluşumunda önemli bir
etkendir. Boşluk, bir mekândaki açık, kul-
lanılmayan veya boş alanları; doluluk ise
bu boşlukta kullanılan nesne, varlık ve
figürler ile doldurulan alanları ifade eder.
Mekân tasarımındaki boşluk-doluluk den-
gesi, mekânın işlevselliğini ve görsel este-
tiğini önemli ölçüde etkiler.
Mekân; “iç mekân”, “dış mekân”, “yarı
açık mekân” olmak üzere üç gruba ayrılır Görsel 1.2: Dirck van Delen (Dirk van Delen), “Zengin Adam ve Zavallı
Lazer Benzetmesi ile Saray İçi”, 1626, tuval üzerine yağlı boya
ve renk, biçim, doku, ışık-gölge, perspektif
gibi sanatsal ögelerle tamamlanır. İki bo-
yutlu yüzeylerde kullanılan perspektif, mekânda oluşturduğu illüzyon ve derinlik etkisi sayesinde eseri
izleyende gerçeklik algısı ve heyecan duygusu meydana getirir (Görsel 1.2, Görsel 1.3).
Görsel 1.3: Luigi Premazzi (Luici Prematsi), “Fontanka Nehri”, 1840’ların sonu, renkli kâğıt üzerine kara kalem
13