Page 107 - GELENEKSEL TÜRK SANATLARI MİNYATÜR 11
P. 107
M
M
mahlas : Takma ad.
Maniheizm : Kurucusu Mani'nin adını alan din öğretisi. Eski İran'daki iyi ve aydınlık bir güçle kötü ve ka-
ranlık bir güç arasındaki savaş tasarımına dayanır.
Medresetü'l-Hattatin : 31 Mayıs 1914'te İstanbul'da açılan hat sanatı okulu.
menzil : Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, konak.
meşk : Yazı veya müzikte alışmak ve öğrenmek için yapılan çalışma, el alıştırması.
muhabere : 1. isim Haberleşme 2. Yazışma 3. teknik İletişim
muhasara : 1. isim Kuşatma. 2. Çevirme
muhat : Kitabın sırt kâğıdı ile mukavvasının arasında isteka ile bastırılarak oluşturulmuş hafif çukur-
luk.
murakabe : Tasavvufta Tanrı'ya bağlanarak çile doldurma.
mushaf : Aslında türlü sayfalardan oluşan kitap anlamı taşıyan, sonradan Kur'an anlamına kullanılan
bir terim.
mücelled : Ciltlenmiş.
mücellitlik : Ciltçilik.
müzehhip : Yazma kitapların süslenmesini yapan sanatçı.
N
N
nahıl : Osmanlıda saray düğünlerinde gelinin veya sünnet çocuğunun önünde götürülen süslü
ağaç.
nazım : Şiir.
nazma çekmek : Bir olayı bir durumu veya bir eseri manzum olarak yazıya geçirmek.
nesir : Düzyazı.
nüsha : Birbirinin tıpkısı olan yazılı şeylerin her biri.
O
O
obelisk : Dikilitaş; yüksek, daire veya dört kenarlı tepeye doğru incelen taştan anıt.
Ö
Ö
öd : Safra.
P
P
papirüs : Nil kıyılarında yetişen, sürüngen, çıplak saplı, otsu bir bitki. Mısırlıların bu bitkiden yaptıkla-
rı kâğıt.
parşömen : Yazı yazmak, resim yapmak için özel olarak hazırlanan deri.
platform : Yüksekçe yer.
R
R
realist : Gerçekçi.
Rokoko : XVIII. yüzyılın başında Fransa'da çok geçerli olan, kavisli çizgileri bol, gösterişli bir bezeme
üslubu.
rölyef : Kabartma.
S
S
saz üslubu : Osmanlı sanatının yaygın bir bezeme üslubu.
sentez : Başka maddeleri bir araya getirerek yapay olarak bileşik cisimler oluşturma, bireşim.
serlevha : Yazılarda başlık.
sernakkaş : Osmanlı Dönemi'nde nakkaşhanenin başında olan usta nakkaş.
surname : Sultan düğünlerini, büyük törenleri konu alan eserler.
104