Page 95 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11
P. 95
3. Ünite
Rölyefin Tanımı
Rölyef (Kabartma): Latince ‘‘relevare’’, yükseltmek kökünden gelen mimarlıkta da heykel sanatında da kulla-
nılan bir terimdir. Yüzey üzerine yapılan yükseltme ya da çökertmelerden meydana gelir. Kısaca işlenebilir malze-
melerle yüzey şekillendirme uygulamaları olarak da tanımlanabilir. Heykel uygulamalarının bir dalı olarak kabul
edilseler de heykel gibi etrafı tamamen boş ve bağımsız gövdelere sahip değildir. Bir satıh (yüzey) üzerine uygula-
narak biçim kazandırılmaya çalışılmıştır.
Rölyeflerin heykeller gibi etrafı tamamen boş ve bağımsız gövdelere sahip olmaması üç büyük avantajı da be-
raberinde getirir. Bunlardan ilki kaynak ekonomisi bakımından imkânları daha geniş bir uygulama olmasıdır. Ör-
neğin heykelde çok fazla alan ve malzeme isteyebilecek bir savaş kompozisyonunu, rölyefte rahatlıkla tasarıma
dönüştürmek mümkündür. İkincisi, rölyefler zaten bir düzlem üzerinde oldukları için heykellerde kritik olabilecek
her türlü harekete rölyeflerde kolaylıkla yer verilebilir. Örneğin rölyefte bir figüre yerden tamamen havalanmış his-
si kazandırılabilir. Üçüncüsü de mimari için ideal bir unsur olma özelliğidir. Ekstra bir kaideye gerek duyulmadan
yapıların portal, zemin, tavan ve diğer düz yüzeylerinde dekoratif ve anlatımsal işlevler görür.
Görsel 3.2 ve 3.3’ü inceleyerek görsellerin arasındaki farkları söyleyiniz.
Görsel 3.2: Sabah Zaferi, Daniel Chester French [Danyel Görsel 3.3: Callipygian Venüsü (Kalipyan Venüsü),
Çestır Fırenç (1850-1931)], 1897, Washington D.C 1683-1686 Roma heykelinin kopyası, Napoli
92
