Page 171 - ÇALGI EĞİTİMİ BAĞLAMA 10
P. 171

kabak kemane  : Gövdesi su kabağından yapılan, yan çevrilmiş su kabağının üzeri oyulup meydana
                               gelen boşluğa yürek zarı geçirilerek ses kutusu oluşturulan saplı, perdesiz yaylı
                               çalgı.
              kamança          : Gövdesi sert ağaçlardan oyularak veya plaklar hâlindeki ağaçların yan yana getirilip
                               yapıştırılması suretiyle meydana gelen, kabak kemane tipindeki yaylı çalgı.
              kara düzen       : Bağlamada en çok kullanılan düzenlerden biri. Bağlamanın alt grubunun “la”
                               orta tel grubunun “re”, üst tel grubunun “sol” sesine akort edilmesi ile ulaşılacak
                               düzen.
              karşılama       : Trakya'da ve Marmara Bölgesi'nde oynanan bir halk oyunu veya bu oyunun müziği.
              karye          : Köy.
              kaval          : Üflemeli halk çalgılarının dilli ve dilsiz çeşitlerini bünyesinde barındıran türüne
                               verilen genel isim.
              kombinasyon   : Birleştirme, tertip etme.
              kostak         : Zarif, kibar, çalımlı, güzel giyinmiş, yakışıklı.
              kontrpuan         : Çeşitli melodileri birbirine uydurma sanatı.
              kromatik           : Yarım tonlardan oluşan (ses dizisi).
              Kütahya düzeni: Bağlamanın alt grubunun “la” orta tel grubunun “re”, üst tel grubunun “re” sesine
                               akort edilmesi ile ulaşılacak düzen.


              misget (misket) düzeni: Türk halk müziğinde bir çeşit bağlama akort sistemi.
              motif          : Bestenin bir parçasına çeşitli yönlerden birlik sağlayan belirleyici küçük birim.


              nağara             : Genel olarak davul anlamında kullanılan terim.


              ön kol         : Kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü.
              örge           : Melodi motifi.


              parelenmek      : Parçalanmak.
              pozisyon           : Konum, durum.

              selamet            : Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvende olma durumu, kurtuluş.
              sipsi          : Asıl gövdesi 15-20 cm uzunluğunda ince su kamışından yapılan kamışlı üflemeli
                               halk çalgısı.


              tamzara         : Doğu Anadolu ve İç Anadolu bölgelerinde toplu olarak oynanan bir halk oyunu ve
                               oyun müziği.
              tar             : Ağaç bir gövdenin, üzerinde yekpare iki çanak oluşturacak biçimde oyulması ile
                               yapılan ve üst tarafından kesilerek üzerine yürek zarı gerilen telli çalgı.
              tavır          : Türk halk müziğinde yörelere göre değişen tezene vuruş biçimi.
              teke           : Erkek keçi.
              teke zortlatması: Tekenin fiziksel hareketlerini taklit ederek oynanan oyuna ve bu oyuna eşlik eden
                               ezgiye verilen isim.
              tını           : Türlü müzik araçlarının verdiği sesleri birbirinden ayırt etmeyi sağlayan ses özelliği.
              tütek          : Üflemeli çalgılar grubunda yer alan Azerbaycan ve Kafkasya müziğinde en çok
                               rastlanan nefesli sazlardan biri.



                                                                                                      169
   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175