Page 144 - ÇALGI EĞİTİMİ KEMAN 10

Ü n it e y e B a şl a r k e n
Üniteye Başlarken
M ü z i ğ in o lu şum u v e g e l i ş im i b ir t a r ih ş er i d i g ib i d ü şün ü l d ü ğ ünd e m ü z ik , b a ş l a n g ı c ınd a n g ü -
Müziğin oluşumu ve gelişimi bir tarih şeridi gibi düşünüldüğünde müzik, başlangıcından gü-
a
l
ş o
r
? D
ü
i
b
i
l
i
a
l
a
m
i a
ş
a
e
ç
m
n g
r
d
a
ş
a
r
ı
l
d
a
ş
a p
a
y
l
n
ı
z
a
l
e
r
e
ü
n
c
i a
r
k
z
i
n
i
g
z
ü
a
e k
n
nümüze kadar hangi hangi aşamalardan geçmiş olabilir? Düşüncelerinizi arkadaşlarınızla pay- -
m
ü
d
g
n
i h
n
a
r h
a
a
ı
n
a
şı
l laşınız. .
z
5.1. Rönesans ve Barok Dönem
5.1. Rönesans ve Barok Dönem
Müzikte dönemler başlangıcından günümüze kadar tarihî gelişim ve değişimlerine göre genel
olarak beş ana dönemde incelenir.1. Rönesans Dönemi (1450-1600), 2. Barok Dönemi (1600-1750),
3. Klasik Dönem (1750-1820), 4. Romantik Dönem (1820-1910) ve 5. Çağdaş Dönem (1910- ...).
Rönesans’ın kelime anlamı “yeniden doğuş” demektir. Rönesans Dönemi, müzikte yeni
düşüncelerin doğma ve gelişme dönemidir. Bu dönemde yeni çalgılar icat edilmiş, eski çalgılar
geliştirilmiştir.
“Barok” kelimesi, bu dönemin süslü ve yoğun süslemeli müziğinin olumsuz bir tanımı olan,
biçimsiz inci anlamına gelen Portekizce “barroco” kelimesinden türemiştir. Klasik Dönem sanatçıları
Barok müziğini fazla karmaşık, aşırı süslü, düzensiz ve zevksiz bulmuşlardır. Barok müziğindeki
duygusal abartı bu dönemin mimarisinde de kendini göstermektedir.
5.1.1. Rönesans ve Barok Dönemlerinin Müziksel Özellikleri
5.1.1. Rönesans ve Barok Dönemlerinin Müziksel Özellikleri
Rönesans müziğinde “acapella korolar” önem kazanmış, enstrüman kullanımı yaygınlaşmıştır.
Din dışı müziğin önem kazandığı bu dönemde aynı aileden çalgı gruplarıyla yapılan müzikler karma
gruplarla yapılmaya başlanmıştır. Matbaanın gelişmesi ile birlikte ilk kez yazılı müzik kullanılmaya,
çalgı metotları yazılmaya ve yayımlanmaya başlamıştır. Böylece insanlar bestecilerin eserlerine
ulaşma imkânı bulmuştur. Dönemin önde gelen bestecileri Guillaume Du Fay (Gilyum dü Fe),
Johannes Ockeghem (Yohannes Okegem), Giovanni Pierluigi da Palestrina (Jovanni Pierluici da
Palestirina) ve Carlo Gesualdo’dur (Karlo Cezualdo).
Barok müziğinde armoni, kadans, durgu ve ritim ögelerinde gelişmeler görülmüştür. Çalgı müziği,
vokal müziğin önüne geçmeye başlamıştır. Eserin başka bir bölüme geçeceğini veya bittiğini belirten
güçlü geçişler, müzikal terimler ve kavramlar bu dönemde kullanılmaya başlamıştır. Barok Dönem’in
önde gelen bestecileri George Frideric Handel (Görsel 5.1.), Johann Sebastian Bach (Görsel 5.2.),
Domenico Scarlatti (Görsel 5.3.), Antonio Vivaldi (Antonyo Vivaldi), Henry Purcell (Henri Pörsıl),
Georg Philipp Telemann (Georg Filip Tiileman), Claudio Monteverdi (Klaudiyo Monteverdi), Jean-
Baptiste Lully (Jan Baptist Lulli), Arcangelo Corelli (Arkancelo Korelli), Tomaso Albinoni (Tomaso
Albinoni), François Couperin (Fransua Kupra), Jean-Philippe Rameau (Jon Filip Ramu) ve Johann
Pachelbel’dir (Yohan Pahelbel).
Görsel 5.1: Hendel portresi Görsel 5.2: J.S. Bach portresi Görsel 5.3: Scarletti portresi
142 5. ÜNİTE