Page 90 - ÇALGI EĞİTİMİ KEMAN 10

Okuma Parçası

Aşık Veysel Şatıroğlu’nun (Görsel 3.1) hayatı ve çalışmaları hakkında bilgi sahibi olmak için
aşağıda verilen metni okuyunuz. Şatıroğlu’nun çalışma hayatını sevgi, dürüstlük değeri eksenin-
de yorumlayarak bu değere örnekler veriniz.

AŞIK VEYSEL ŞATIROĞLU (1884-1973)
Veysel Şatıroğlu, 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçe-
sine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Ba-
bası, “Karaca” lakaplı, Ahmet adında bir çiftçidir.
O yıllarda çiçek hastalığı Sivas yöresini kasıp ka-
vurmaktadır. Veysel’den önce, iki kız kardeşi çiçek
yüzünden yaşamlarını yitirmiştir.Yedi yaşına girdiği
1901’de Sivas’ta çiçek salgını yeniden yaygınlaşır; o
da yakalanır bu hastalığa. O günleri şöyle anlatıyor:
“Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dik-
mişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına
göstermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu
bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm.
Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım. Çiçek
zorlu geldi. Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözü-
me de -solun zorundan olacak- perde indi. O gün bu Görsel 3.1: Aşık Veysel Şatıroğlu
gündür dünya başıma zindan.” Sağ gözünün görme
şansı varmış, ışığı seçebiliyormuş bu gözüyle o sıralar. Yalnız yakınlardaki Akdağ mağden’inde
doktor varmış. Babasına “Çocuğu Akdağmadeni’ne götür, orada gözünü açacak bir doktor var.”
demişler.
Ne var ki olumsuzluklar yakasını bırakmamış Veysel’in. Bir gün inek sağarken babası yanına
gelmiş. Veysel, ansızın dönüverince babasının elinde bulunan bir değneğin ucu öteki gözü-
ne girivermiş. O göz de akıp gitmiş böylece. Bundan böyle bacısı elinden tutarak gezdirmeye,
dolaştırmaya başlar Veysel’i. Gittikçe içine kapanmış Veysel. Emlek Yöresi olarak adlandırılan,
Sivas’ın âşığı bol bu diyarında, Veysel’in babası da şiire meraklı, tekkeyle içli-dışlı biriymiş. Dert-
lerini birazcık da olsa unutacağı bir uğraşı olsun diye Veysel’in eline bir saz vermiş babası. Halk
ozanlarından da şiirler okuyup, ezberleterek avutmağa çalışırmış oğlunu. Ayrıca yöre ozanları da
zaman zaman babası Şatıroğlu Ahmet’in evine uğrar, çalıp söylermiş. Merakla dinlermiş bunları
Veysel. Komşuları Molla Hüseyin de sazını düzenler, kırılan tellerini takarmış. İlk saz derslerini
babasının arkadaşı olan Divriği’nin köylerinden Çamışıhlı Ali Ağa’dan (Âşık Alâ) almış. Kendini
de iyice saza vermiş, usta malı şiirlerden çalıp söylemeye başlamış. Karanlık dünyasını aydınla-
tan ozanlar dünyasıyla Çamışıhlı Ali tanıştırıyor daha çok Veysel’i. Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan,
Dertli, Ruhsati gibi usta ozanların dünyalarıyla tanışıyor böylece. Âşık geleneğinin son büyük
temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitülerinde bağlama öğret-
menliği yapmıştır. Veysel’e 1965 yılında özel kanunla maaş bağlanmıştır. Eserlerinde Türkçesi
yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç
içedir. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Âşık
Veysel, 1973 yılında vefat etmiştir.
https://aregem.ktb.gov.tr/tr-12798/asik-veysel-satiroglu-18941973.html adresinden alınmıştır.

88 3. ÜNİTE