Page 156 - TÜRK HALK MÜZİĞİ KORO 10

TERİMLER SÖZLÜĞÜ

A
aba : Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş. Bu kumaştan yapılmış yakasız ve
uzun üstlük.
ana usûl : Temel ritmik kalıpları ve ölçü niteliklerini içeren ve diğer usûllerin doğmasına imkân
veren iki ve üç süreli usûllerden her birine verilen isim.
B
bengi : Ege ve Güney Marmara bölgesinin halk oyunlarından biri.
Ç
çeşni : Özellik, farklılık.
D
debdebe : Görkem.
didaktik : Öğretim yöntemlerini ele alan bilgi, öğretim bilgisi.
E
entonasyon : Ses yüksekliğinin doğru olması. Bir eserin seslendirilmesinde perdeleri şaşmaz bir
kesinlikle verebilmek; sesleri doğru çıkarmak.
F
farfara : Çok konuşan.
feylesof : Filozof.
feveran : Birdenbire öfkelenme, köpürme, parlama.
G
glissando : “Kaydırmak.” Sesleri birbiri ardı sıra hızla üretme.
İ
ibibik : Çavuş kuşu.
ibrişim : Kalınca bükülmüş ipek iplik.
isbit : Tekerleğin merkezinden çemberine uzanan çubukların her biri.
ispinoz : İspinozgillerden, gagası kısa ve koni biçiminde, sırt tüyleri yeşilimtırak mavi, boynu
ve karnı kırmızı renkte, güzel sesli bir kuş.
istif : Eşya veya başka nesnelerin düzgün bir biçimde üst üste konulmasıyla oluşan yığın.
K
keşiş : Rahip.
kostüm : Sinema ve tiyatroda rol gereği giyilen kıyafetlerin genel adı.
kromatik : 12 perdeli dizide, yarım perdelerde sırasıyla çıkarak ya da inerek ilerleyiş.
L
lal : Dili tutulmuş, konuşamaz duruma gelmiş.
M
mardak : Kalın kereste.
müşterek : Ortak.
melul : Üzgün. Boynu bükük, zavallı bir biçimde.
O
otantisite : Orijinal. Eskiden beri mevcut olan özelliklerini taşıma.
P
partisyon : Bir orkestra eserinde bölümlerin bütününü içine alan nota defteri.
periyodik : Süreli.

154