Page 108 - TÜRK MÜZİĞİ TEORİ VE UYGULAMASI 10

G

gerdaniye : 1. Türk müziğinde ince sol sesi. 2. Türk müziğinde bir makam.

güfte : Türk müziğinde sözlü formlarda söz kısmına ya da müziğin şiirine
verilen isim.

H

hanende : Şarkıcı. Klasik Türk müziğinde sesiyle müzik icra eden kişilere verilen
isim.

hız : Müzik eserinde tempoyu belirleyen hareket özelliği.
hüseynî : 1. Türk müziğinde dizeğin dördüncü aralığındaki mi perdesi. 2. Türk
müziğinde en çok kullanılan basit makam.

hüseynî-aşiran : 1. Türk müziğinde dizeğin birinci çizgisindeki mi sesi. 2. Türk
müziğinde bir makam.

I

ırak : 1. Türk müziğinde dizeğin birinci aralığındaki fa diyez 4 koma sesi. 2.
Türk müziğinde bileşik makam.

İ

icra : Bir müzik eserini, vokal veya çalgı ile seslendirme.
icra heyeti : Klasik Türk müziği eserlerini çalan ve okuyan, müzik icra eden
topluluk.
inici : Dizinin ince seslerden kalın seslere doğru ilerlemesi.

K

kaba : Klasik Türk müziğinde kalın sesleri ifade etmek için kullanılan terim.
kaba çârgâh : Türk müziğinde dizek üzerinde ek çizgi ile gösterilen kalın do sesi.

kemanî : Keman çalan kişi.

koma : Makamsal müzikte bir tam sesin dokuzda biri en küçük ses birimi.
konser : Bir dinleyici kitlesine hitap etmek üzere, önceden hazırlanmış bir
program dâhilinde sunulan, çeşitli çalgısal veya sözlü eserlerden oluşan
müzik icrası.
kromatik : Yarım ton ara ile sıralanan notalar.
küçük mücennep : Türk müziğinde beş koma değerindeki aralık.

L

laedri : Bestecisi bilinmeyen eser. Anonim.
longa : Klasik Türk müziğinde, hızlı tempoda, iki dörtlük ölçüde bir çalgı eseri
formu.

106