Page 109 - TÜRK MÜZİĞİ TEORİ VE UYGULAMASI 10
P. 109

M

                 makam                    : Geleneksel müzikte bir dizinin işleniş tarzı.

                 mandra                   : Trakya ve Balkanlarda 2+2+ 3=7 süreli bir oyun havası ve bu oyuna
                                            eşlik eden ezgi.

                 marş                     : Her  türlü  yürüyüşü  desteklemek,  bazen  ateşlemek,  grupları  aynı
                                            düzende yürütmek (askeri marş), ulusal birliği güçlendirmek (ulusal
                                            marş), bazen de kederli bir ortam oluşturmak için (cenaze marşı gibi)
                                            yazılan belirgin ve güçlü vurgulamalı kısa müzik.
                 mertebe                  : Klasik Türk müziğinde usullerin hız derecesi anlamına gelir.

                 mezzoforte               : Orta kuvvette.
                 muhayyer                 : 1. Türk müziğinde ince la sesi. 2. Türk müziğinde bir makam.

                                                                O

                 oktav                    : Sekizli aralık. Örneğin, kalın do’dan, onun 8 ses yukarısındaki ince
                                            do’ya kadar olan mesafe bir oktavdır.
                 ozan                     : Âşık, halk şairi. Çoğu kez elindeki sazı ile kendisinin veya başkalarının
                                            şiirlerini söyleyen yerel şair ve müzisyenlere verilen isim.

                                                                Ö

                 ölçü                     : Bir ezgiyi ya da ritim kalıbını müzik değerlerine (zamanlara) bölmek
                                            için kullanılan sistem.
                                                                P

                 perde                    : 1. Müzikte kullanılan seslerin yükseklik yönünden adı. 2. Bazı telli çalgılarda,
                                            sap üzerine belli aralarla konan ve kemik, bağırsak, metal, naylon gibi çeşitli
                                            malzemelerden yapılmış bağ, şerit, çubuk gibi bölmelere verilen ad.
                 pest                     : Kalın ses.

                 prozodi                  : Müziğin söz ile olan uyumu.

                                                                R
                 refakat                  : Eşlik.

                                                                S

                 sazende                  : Saz çalan kişi. Bu tabir sazında ustalaşmış icracılar için kullanılır.

                 saz semaîsi              : Klasik Türk müziğinde en eski çalgı müziği formlarından biri. Klasik
                                            fasıl düzeni içinde en sonda çalınır. Saz semaîleri genellikle 4 haneden
                                            meydana gelir.

                 sirto                    : Klasik  Türk  müziğinde  kullanılan,  longa  gibi  nim  sofyan  usulü  ile
                                            ölçülen oyun havası.

                                                                Ş
                 şed                      : Aktarım,  aktarma.  Bir  diziyi  bulunduğu  konumdan  başka  bir  sese
                                            geçirmek,  aktarmak.  Bu  işlem  sırasında  dizinin  aralıkları  aynı
                                            kalmaktadır. Bunu sağlayabilmek için bazı seslere belirli değiştirme
                                            işaretleri koymak gerekebilir.



                                                                                                              107
   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114