Page 31 - TÜRK SANAT MÜZİĞİ KORO 10
P. 31

USUL

                        Klasik Türk müziğinin temel ögelerinden biri olan usul, Türk mü-
                 ziğinin icrasında ve geleceğe aktarılmasında çok önemli bir role sahiptir.
                 Bu sebeple Türk müziğinde “meşk” adı verilen hafızaya dayalı eğitim sis-
                 temi içerisinde usul bilmek ön koşul olarak belirlenmiştir. Bu sistemde mü-
                 zik, yazıya dökülmemiş; gelenek, usta-çırak ilişkisi içerisinde yürütülmüş-
                 tür. Öğrencinin hocasını taklit etmesi esastır. Meşk her zaman usul vurarak
                 yapılmıştır. Bu yüzden meşke başlayan öğrencinin her şeyden önce usulleri
                 iyi öğrenmesi beklenmiştir. Usul, eserin hafızada yer etmesi ve kolay ez-
                 berlenmesi  konusunda çok etkilidir. Önemli bir ritim sazı olan kudüm,
                 önceleri  sadece  mevlevihanelerde  kullanılırken  zamanla  din  dışı  mûsiki
                 icralarında yer almaya başlayan bir usul vurma aletidir (Görsel 2.1.).
                        Usul: Değerleri birbirine eşit veya eşit olmayan, kuvvetli veya
                 zayıf darpların belli bir şekilde sıralanmasıyla meydana gelen kalıplardır.
                 (YARKIN Fahrettin, Türk Müziğinde Usûller, 2017.)

                        Türk müziğinde usuller, basit ve birleşik (mürekkep) olmak üzere
                 iki gruba ayrılır:

                        1. Basit usuller: Terkibine başka bir usulün girmediği usullerdir.
                 Türk müziğinde iki zamanlı nim sofyan ile üç zamanlı semai usullerinden
                 başka basit usul yoktur. Diğer bütün usuller bu iki usulün farklı şekillerde
                 birleşmesinden oluşur.
                        2. Birleşik usuller: Terkibinde iki veya daha fazla usulün karıştı-  Görsel 2.1: Kudüm çalan mevlevi
                 ğı usullerdir. Türk müziğinde dört zamanlı sofyan usulünden itibaren bütün
                 usuller birleşiktir.


                        USULÜN VURULMASI

                        Türk müziğinde usuller, ritim çalgılarının haricinde; sağ elle sağ dize (Görsel 2.3), sol elle sol dize (Görsel 2.2) vu-
                 rularak uygulanır. Usulde vuruşlara “darp” denir. Her darbın da ayrıca ismi vardır. Bu vuruşlar birtakım hecelerle ifade edilir.

                        Bunlar “düm, tek, te, ke, kâ, tâ, hek” heceleridir. Usullerin kuvvetli vuruşuna genellikle “düm”, yarı kuvvetli ve
                 zayıf vuruşuna “tek” heceleri getirilir. Ancak bu husus, kesin bir kural olmayıp bunun tersi olan usuller de vardır.

                        “Düm” ve “te” darpları sağ elle sağ dize, “kâ”, “ke”, “ta” ve “tek” darpları sol elle sol dize vurulur. “Tek-kâ”daki
                 “tek” darbı ise sağ elle sağ dize vurulur.
                        “Tâ-hek”te ise “tâ” hecesinden sonra iki el birden kalkar, “hek” hecesinde yine iki el beraberce iki dize vurulur.



                                                          düm (kuvvetli)





                                                                     tek (zayıf)

















                        Görsel 2.2: Sol el                                                     Görsel 2.3: Sağ el



 Makam ve Usul Uygulamaları                                                           Makam ve Usul Uygulamaları  29
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36