Page 26 - ÇALGI EĞİTİMİ KANUN 11
P. 26

54 Ï    Ï   Ï    Ï 8  Ï         Ï   Ï    Ï    Ï   Ï    Ï 8   Ï   Ï    Ï   Ï    Ï 8  Ï

                &                          Ï


                 57 Ï    Ï   Ï 8  Ï    Ï                  Ï    Ï                       Ï
                &                          Ï     Ï    Ï            Ï    Ï     Ï   Ï        Ï    Ï    Ï



                 60          Ï    Ï   Ï                   Ï
                &   Ï   Ï                  Ï    Ï    Ï        Ï    Ï   Ï     Ï    Ï    Ï   Ï    Ï    Ï




                 63                                                     Ï                       Ï    Ï
                &            Ï                                 Ï   Ï                   Ï   Ï
                    Ï    Ï        Ï   Ï    Ï     Ï   Ï    Ï                   Ï   Ï



                 66               Ï    Ï    Ï               Ï    Ï   Ï          Ï       Ï
                &   Ï    Ï   Ï                    Ï    Ï                  Ï     Ï       Ï       Î





              OKUMA METNİ
                                                    ARKADAŞLIK


                   Birkaç yıl önce, Seattle (Siye-
                dıl) Özel Olimpiyatları’nda tümü
                fiziksel ve zihinsel engelli olan
                dokuz yarışmacı 100 metre ko-
                şusu için başlama çizgisinde top-
                landılar. Başlama işareti verilince
                hepsi birlikte yarışa başladılar.
                Yarışa  bir  hamlede  başlayama-
                mış olsalar da yarışı bitirmek ve
                kazanmak için istekliydiler. He-
                nüz çok kısa bir mesafe koşmuş-
                lardı ki içlerinden biri tökezleyip
                yere düştü ve ağlamaya başladı.
                Diğer sekiz kişi onun ağlamasını
                duydular. Yavaşladılar ve arkala-
                rına baktılar. Sonra hepsi birden
                yönlerini değiştirerek geriye
                döndüler, düşen çocuğun ya-
                nına  geldiler.  İçlerinden  Down   Görsel  3:   100 metre koşusu
                (daun) sendromlu bir kız eğilip onu öptü ve “Bu onun daha  iyi olmasını sağlar.” dedi.
                   Sonra dokuzu birden kol kola girdiler ve bitiş çizgisine doğru hep birlikte yürüdüler. Stadyumdaki herkes
                ayağa kalkıp dakikalarca onları alkışladı. Orada bulunan insanlar hâlâ bu öyküyü anlatırlar. Neden? Çünkü şu
                gerçeği derinden bilmekteyiz: Bu hayatta önemli olan şey, kendimiz için kazanmaktan çok daha ötede bir şey-
                dir: Yavaşlamak ve rotamızı değiştirmek anlamına gelse bile diğerlerinin de kazanması için yardım etmektir.

                                                                                              Hasan YILMAZ
                                                                      Öğretmenim Lütfen Bu Kitabı Okur musun!..
                                                                            (Yazarlar tarafından düzenlenmiştir.)





                                                                                               TEKNİK ÇALIŞMALAR  25
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31