Page 106 - ÇALGI EĞİTİMİ GİTAR 12
P. 106

6.2. 20. ve 21. Yüzyıl Müziği


               19. yüzyıl sonuna gelindiğinde besteciler
           virtüözite  gerektiren  eserlerle  hem  çalgıların
           müzikal sınırlarını hem de bu eserleri seslen-
           direcek  yorumcuların  becerilerini  zorlamıştır.
           Besteciler kullandıkları armoni ile o güne ka-
           dar  var  olan  klasik  armoninin  kurallarına  bir
           anlamda başkaldırmış, duyguların ifadesinde
           ise müzikal dinamikleri abartılı derecede kul-
           lanmışlardır. Bu durum 20. yüzyıla gelindiğin-
           de, sanatta yeni arayışların ve akımların orta-
           ya  çıkmasını  sağlamıştır.  Bestecilere  o  güne
           kadar bilinen kurallar ve sistemler yetmemiş,
           daha farklı ifadelerle ve yepyeni anlatımlarla
           “yeni müzik” kavramı ortaya çıkmıştır. Genel
           tanımıyla “yeni müzik”, yaklaşık 1600 - 1900
           yılları arasında kullanılan “tonal müzik” ile tüm
           bağları koparmak ve müzik tarihinde ton dışı
           (atonal)  dönemin  sayfalarını  çevirmek  anla-
           mına gelir. Bu durum, sanatta Romantik Dö-
           nem’in  sonu  ve  “Çağdaş  Dönem”  olarak  da
           adlandırılan 20 ve 21. Yüzyıl Dönemi’nin baş-
           langıcı olmuştur.
               20 ve 21. Yüzyıl Dönemi’nde yaşanan ge-
           lişmeler aşağıdaki şekilde sıralanabilir:
             • 20. yüzyılda konu edinilen olay veya kav-
               ramın anlatımı değişmiş, yeni bir estetik
               anlayış gelişmiştir. Çağdaş sanat artık
               herhangi bir olguyu sadece güzel bir şe-
               kilde değil izleyen veya dinleyenin çirkin
               bulacağı bir şekilde de ele almaktaydı.                               Görsel 6.25 ‘Yaşlı Gitarist’ Pablo Picasso
             • Tonalite kavramından uzaklaşılarak ton
               dışı (atonal) müzikler bestelenmeye başlanmıştır. Atonal müzik besteleme çalışmaları doğrul-
               tusunda Arnold Schönberg (Arnold Şönberg) tarafından “12 ton müziği” adı verilen bir sistem
               oluşturulmuştur.
             • Armoni kuralları yıkılıp eserlerin daha özgün formlarda bestelenmesi tercih edilmiştir.
             • Sonat formu popülerliğini yitirmiştir.
             • Ritim artık yalnızca tamamlayıcı bir unsur değil tek başına da kullanılan önemli bir öge hâline
               gelmiştir.
             • Daha farklı tınıların aranması ve teknolojik gelişmelerin etkisiyle elektronik müzik aletleri üre-
               tilmeye ve kullanılmaya başlanmıştır.
             • Amerika’da yaşayan Afrika kökenli Amerikalılar tarafından, Avrupa armonisi ile kendi yöresel
               ritimleri sentezlenerek “caz” adı verilen ve kısa sürede dünyada popüler olan bir müzik türü
               oluşmuştur.

           20. ve 21. Yüzyıl Dönemi’nde Kullanılan Müzik Formları
               20. ve 21. yüzyıl müziğinde daha önce var olan müzik formları yeni armoni ve müzikal anlayışla
           ele alınmıştır. Böylece formlar her bestecinin kendine özgü yorumu ile şekillenmiştir.





                                                                                                                 105
   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111