Page 105 - TÜRK SANAT MÜZİĞİ KORO 12

L

levh-i mahfuz : Saklı levha
M

mahlas : genellikle Divan Şiiri ve Türk halk şiiri ozanlarının yapıtlarında kullandıkları ve
ünlendikleri takma ad.
makam : Klasik Türk müziğinde bir müzik parçası veya şarkının işleniş biçimi.
mecmua : dergi.
meftun : Tutkun, gönül vermiş, vurulmuş.
mutrib : Şarkıcı, şarkı söyleyen, hanende.
müellif : Kitap yazan veya kitap hazırlayan, bir eseri ortaya koyan ve eserin sahibi olan kimse
müsavat : Eşitlik, denklik.
müteakip : Ardı sıra gelen, arkadan gelen.

N

neva 1. : Ses, ahenk, nağme 2. Klasik Türk müziğinde bir makam adı ve bir oktav tiz olan
‘re’ perdesi.
nigâr : Resim gibi güzel, sevgili.
nim hisar : 1. isim, müzik Klasik Türk müziğinde bir birleşik makam 2. Klasik Türk müziğinde re
diyez notası.
nim zirgüle : Portede 2. çizgi ile 3. çizgi arasına yazılan ‘la bemol’ notasının Türk müziğindeki adı.

P

peşrev : Alaturka müzikte, faslın giriş taksiminden sonra ilk çalınan dört haneli ve dört

teslimli parça.
R

rast 1. : Portede 2. çizgiye yazılan ‘naturel sol’ notasının Türk müziğindeki adı. 2. Bir Türk
sanat müziği makamı.

S

saba : Klasik Türk müziğinde birleşik bir makam.
sâla : Cemaati bayram ya da cuma namazına çağırmak, kimi zaman da cenaze için kılınacak
namazı haber vermek için minareden okunan salat.
segâh : Klasik Türk müziğinde ‘si perdesi”’ ve bu perdedeki makamın adı.
semai : Alaturka müzikte iki basit usulden biri.
seyir : Klasik Türk müziğinde bir makamın seslerini kısaca göstermek için yapılan, sözsüz
ağız taksim.

T

tuti : 1. Papağan. 2. Konuşmayı seven, konuşkan.

Y

yekta : Tek, eşsiz.

104