Page 150 - TÜRK SANAT MÜZİĞİ KORO 12

TERİMLER SÖZLÜĞÜ

A P

artikülasyon: Boğumlanma.
perde: 7. isim, müzik, bir müzik parçasını oluşturan sesler-
den her birinin kalınlık veya incelik derecesi.

B

beyit: 1. isim, edebiyat, anlam bakımından birbirine bağlı S
iki dizeden oluşmuş şiir parçası.
solist: Bir müzik eserini tek başına çalan, söyleyen sanatçı,
solocu.
D

diyafram: 1. isim, anatomide göğüs ve karın boşluklarını
birbirinden ayıran ince ve geniş kas. T
dizi: 7. isim, müzikte bir oktavın içinde sıralanan sekiz
sesin bütünü.
doğaçlama: 1. isim, doğaçlamak işi, emprovizasyon. taksim: 3. isim, müzik, Klasik Türk müziğinde faslın ba-
şında ve ortasında çalgıcının doğaçlama yöntemiyle
2. zarf, birdenbire, düşünmeden, içine doğduğu gibi.
çaldığı müzik.

E

U
entonasyon: Konuşma sırasında seslerin titreşimlerindeki
yükselip alçalma farklarından kaynaklanan perdelen- usul: 4. isim, müzik, Klasik Türk müziğinde tempo.
me.

G

gazel: 2. isim, müzik, Klasik Türk müziğinde belli bir
kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından sazlardan
birinin eşliğinde söylenen, söyleyenin ses gücünü
göstermesine de olanak veren müzik eseri.

İ

icra: 1. isim, müzikte bir müzik eserini oluşturan notaları
sese çevirme.

K

kaside: On beş beyitten az olmayan, bütün beyitlerin ikin-
ci dizeleri en baştaki beyit ile uyaklı olan ve çoğu kez
büyükleri övmek için yazılan divan edebiyatı şiir türü.
korist: Koro ile birlikte şarkı söyleyen kimse.
kromatik: 3. sıfat, müzikte yarım tonlardan oluşan ses di-
zisi.

148