Page 73 - BAĞLAMA | 9
P. 73

4             Bağlamada Çalma-Söyleme










               4. BAĞLAMADA ÇALMA-SÖYLEME GELENEĞİ








                              Üniteye Hazırlık



                 1. Halk müziğinin yapısı hakkında bilgi toplayarak arkadaşlarınızla paylaşınız.
                 2.  Âşıklık  geleneğinde  çalma-söylemenin  önemini    araştırınız.  Elde  ettiğiniz  bilgileri
                 arkadaşlarınızla paylaşınız.
                 3. Çalma ve söyleme geleneğini aynı anda icra eden bağlama sanatçılarını dikkatli bir şekilde
                 izleyiniz. İzlenimlerinizi arkadaşlarınızla paylaşınız.
                 4. Halk müziğinin yapısında bulunan uzun ve kırık havaları araştırınız.





               4.1. Bağlamada Çalma-Söyleme Geleneği

                  Geleneksel halk müziği, resmî olarak çalgısal ve sözlü halk ezgileri olmak üzere ikiye ayrılır.
               Repertuvarın büyük bir kısmını halk ezgileri oluşturur. Bu ezgilerde tema olarak aşk, sevda, gurbet,
               özlem, kahramanlık, asker ve savaş gibi konular işlenmiştir.
                  Geçmişte yaşanan birçok olay o dönem halkında derin izler bırakmış, dinleyenleri derinden
               etkilediği için de yaşanan acılar kuşaktan kuşağa aktarılmıştır. Bu aktarımı sağlayan temel unsur ise
               o dönemde sözlü kültürün toplumda yaygın olmasıdır. Bağlama, Anadolu’nun tamamında görülen
               bir çalgı olduğu için de repertuvarı oldukça geniştir. Geniş bir alana yayılması ve neticesinde
               repertuvarının da zenginleşmesi, farklı çalma üslup ve ve tekniğinin oluşmasını sağlamıştır. Örneğin
               söyleme açısından bakıldığında ortaya çıkan farklılıkların nedenleri, geleneksel ezgi kalıplarının
               kullanılması ve yöreden yöreye değişen ağız özellikleridir.

                  Anadolu’da icra edilen halk müziği incelendiğinde uzun ve kırık hava adında iki form görülür.
               Herhangi bir eseri yalnızca uzun veya kırık hava olarak nitelendirmek doğru değildir. Kırık hava
               ile başlayıp uzun hava ile devam eden ezgiler de vardır. Bu ezgiler, yöreye göre farklı isimler alır.
               İcra edildikleri yer, toplanma şartları, çalgı çalmanın amaçları gibi farklılıkları da bünyesinde taşır.
               Birbirinden etkilenen yöreler, zaman içerisinde kendi üslup ve tavırlarını oluşturarak toplantılarına
               farklı  isimler  vermiştir.  Bağlamanın  çalıp  söylendiği  yöreler  incelendiğinde  barana  (Balıkesir-
               Dursunbey); kürsübaşı (Elazığ); herfene (Arfana), oturak (Konya, Aksaray, Niğde, Nevşehir, Akşehir,
               Ankara); sıra gecesi (Şanlıurfa); yârenlik (Çankırı, Isparta, Manisa-Kula); gezek (Kütahya) gibi
               farklı isimlendirmeler de mevcuttur. Bu müzikli toplantıların amacı birlik, beraberlik ve dayanışma
               içerisinde eğlenmek ve insani ilişkileri geliştirmektir. Bağlama, Türk kültürü içindeki sözlü ezgilere
               eşlik eden ve solo icra edilen bir çalgıdır. Bu yüzden eşlik sazı olarak da bilinir. Bağlama ile çalıp










                72
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78