Page 66 - Sosyal Bilimler Liseleri Oku-Yorum Yazı-Yorum Projesi Öğrenci Seçkisi

OLİMPOS’TAN GELEN ARZU

“Mutsuz ve Çaresiz Kadınlara”
Kasandra…
Duymadılar,
Dinlemediler sesini.
Sen üst perdeden bağırırken gerçeği
Onlar…
Onlar lanetli prangalar altında
Cehalete hiç olmadığı kadar yakındılar.
Gün doğarken
Okeonos’tan Athena’ya
Kutsal bir su sunuldu sana
Phoibos’tan armağan,
Lanet dikenleri ayıklanmamış bir gül.
İona’nın en güzel, en büyük gülü.
Phoibos’un aşkı kadar kırmızı,
Kasandra’nın masumiyeti kadar ak.
Bu pür-i pak aşkı kim terk edip de gider,
Kim bu kanlı dünyanın ortasında kalan
son beyaz gülü soluncaya dek
sarıp sarmalamak istemez?
Ah Kasandra…
Aşkın getirdiği lanet senin dileğindi,
Phoibos’un aşkı senin gerçeğindi.
Gerçeğini bırakıp da gitme.
Ah Kasandra…
Her doğanda göz var da
Her bakan görür mü
Senin gibi?
Her doğanda dil var da
Söyler mi
senin gibi katıksız hakikati?
Her dil söyler mi Phoibos’tan bir sevdalı aşk şarkısı,
Sirenlerin türküsü bir olur mu seninle?
Troya bir daha özgür olur mu atan Priamos’la, Hektor’la?
Ah Kasandra…
Duymadılar seni,
Dinlemeye cüret bile etmediler.
Korktular gerçeklerden,
Senin gördüğünü görmekten.
Oysaki Kasandra
Onlar ki Achelous Nehri’ndeki yansımalarından bile korkarlar,
Yalanları olmadan çıplak gezerler.
Kötülük öyle bürümüştür ki içlerini kan değil katran akar damarlarından.
Çürümüş ruhları gecenin karanlığında gezer sokakları,
gerçekliğin aydınlığını söndürmeye gelirler

64