Page 42 - GÜREŞ
P. 42
a) Yağlı Güreş: Türklere has geleneksel güreş türüdür. Kispet giyilerek ve zeytinyağı
sürülerek yapılan güreşimizdir. Açık alanlarda, çayır üzerinde, er meydanı denilen alanda,
davul zurna eşliğinde yapılır. Genellikle serbest güreş teknikleri uygulanır. Güreşçiler yağ-
landığı için rakibi kavramak ve teknikleri uygulamak oldukça zordur. Yağı güreşin en yoğun
olarak yapıldığı bölgeler: Akdeniz, Ege, Marmara ve Karadeniz bölgeleridir (Görsel 2.11),
(Görsel 2.12).
Yağlı güreşlerde yenik düşme veya açık düşme, göbeğin gökyüzünü görmesiyle olur.
Rakibinin omuzlarının yere değmesi, tuş hâli şart değildir. Açık veya yenik düşme hâlleri
aşağıda maddeler halinde belirtilmiştir:
● Oturmuş vaziyette, ayaklar açık ve iki eli geriye payanda yaparak dirsekleri doksan dere-
ce arkaya doğru kırması.
● Oturmuş vaziyette önce bir elle payanda yapıp kendi ekseninde dönerek ikinci elini diğer
yönden payanda yapması.
● Arkaya doğru, iki dirseğin yere değmesi.
● Bir dirsek yere değmişken diğer elin payanda yapması.
● Yerde ve ayakta güreşirken rakibin oyunu ile sırtın yere değmesi.
● Rakibinin, diğer güreşçiyi omuz seviyesine kaldırarak üç adım yürümesi.
● Kispetin vücuttan çıkması, yırtılması.
Müsabaka süresinde, yenişmelerin gerçekleşmemesi durumunda puanlamaya gidilir.
Puanlamaya giden güreşlerde, güreşçilerin biri mavi diğeri kırmızı paça bağı bağlar. Puan-
lama süresinde beraberlik bozulmamışsa altın puan uygulamasına gidilir. Altın puan uygula-
masında süre sınırı yoktur, ilk puanı alan güreşçi, galip sayılır.
Görsel 2.11 Yağlı güreş karşılaşması Görsel 2.12
40
