Page 23 - KARATE
P. 23

Karate Çalışmalarında Kullanılan Kavramlar


             DACHİ (Daçi)        : Duruşlara verilen addır. Vücudun teknik uygulamada dengesini sağlamak için ge-
                                  rekli pozisyonlara geçişteki duruşlardır.

             DAN (Dan)           : Siyah kuşakta ustalık derecesidir.
             DOJO (Dojo)         : Karate-do eğitmenleri tarafından fiziksel eğitimin verildiği tesisin adıdır.
             HIKIASHI (Hikiashi)   : Uygulanan ayak tekniklerinde rakibe zarar vermemek, kas kontrolünü geliştirmek
                                  ve temel tekniği kurallara uygun şekilde uygulamak amacıyla yapılan ataktan
                                  sonra ayağın aynı hızla geriye çekiş çalışmasıdır. Bu durum, ikinci bir ayak tekniği
                                  uygulaması için de imkân sağlar.

             HIKITE (Hikite)     : Uygulanan el tekniklerinde bir kol ile atak veya blok uygulanırken diğer kolun den-
                                  ge ve kas kontrolünü sağlamak için aynı oranda hızla geri çekilmesidir.

             KARATEGİ (Karategi)  : Ayak bileğine kadar inen bir pantolon ve kolun üçte ikisini örten ve sol bölümü üstte
                                  kalacak şekilde iki parçadan oluşan beyaz renkli elbisedir. Kumite elbiselerinde,
                                  daha ince elbise tercih edilirken kata elbiselerinde, ayak ve el bilekleri görülecek
                                  uzunlukta ve daha kalın elbiseler tercih edilir. Ceket, belden kemer ile bağlanıldı-
                                  ğında kalçaları kapatmalı fakat uyluk boyunun dörtte üçünden uzun olmamalıdır.
             KİAA (Kia)          :  Teknik uygulamaları esnasında sporcunun çıkardığı haykırıştır. Sıkıştırılmış ve depo-
                                  lanmış enerjinin uygulama anında bir bağırışla ortaya çıkmasıdır.
             KİME (Kime)         : Tekniği oluşturan parçaların bir bütün hâline geldiği, fiziksel ve zihinsel öğelerin bir-
                                  likte oluşturduğu en kısa sürede elde edilen enerjidir.
             KYU (Kyu)           :  Siyah kuşak öncesi farklı kuşak renklerinden oluşan öğrenci derecelerinin adıdır.
             SENPAİ (Senpai)     : Karate eğitmeninin yardımcısına denir.

             SENSEİ (Sensei)     : Karate-do eğitimi almış, donanımlı ve eğitici vasıfları taşıyan kişiye denir.
             SHIHAN (Şihan)      :  Ülke  federasyonları  tarafından  en  üst  kuşağa  yükselmiş  ve  uzman  konumunda
                                  bulunan hocalara, yaptıkları hizmet göz önünde bulundurularak verilen unvandır.
             OBİ (Obi)           : Sporcunun, karate elbisesinin üzerine bağladığı kuşaktır. Karate-do da kuşaklar,
                                  olgunlaşmanın ve mükemmelleşmenin sembolüdür. Olgunlaşma, sadece karate
                                  teknikleri açısından değil fiziksel, zihinsel ve psikolojik değerler kazanmak bakımın-
                                  dan da değerlendirilir. Kuşaklar; 8 kyu (temel) ve 10 dan (usta sınıfı) olmak üzere
                                  18 sınıftan oluşur. Kyu; beyaz, sarı, turuncu, yeşil, mavi, kahverengi (3 kyu) şeklinde
                                  sıralanırken dan; siyah 1. dandan 10. dana kadar sıralanır.
             OSS (Os)            :  Karate-do sporcularının uygulama anında kullandığı sözdür. Çene aşağıya doğru
                                  gırtlağa yakın bir haldeyken içten ve gür bir sesle söylenir. Bu söylemin onaylama
                                  kabul etme, istek ve motivasyonu arttırma gibi çok yönlü kullanımları vardır. Oss, ilk
                                  olarak Japonya Deniz Kuvvetlerinde kullanılmıştır.
             TATAMİ (Tatami)     :  Hasır, tahta veya minderle kaplı, 8 x 8 metre ölçülerinde, kata ve kumite müsaba-
                                  kalarının yapıldığı alana denir. Günümüzde birbirine geçmeli olarak serilen minder
                                  üzerinde müsabakalar yapılmaktadır.
             UCHİ (Uçi)          :  Vücudun bir bölümü ile dairesel veya direkt uygulanan vuruşların genel adıdır.
             UKE (Uke)           :  Vücudun bir bölümü ile yapılan blok tekniklerinin genel adıdır.

             YOİ (Yoi)           : Ayakta duruş pozisyonudur. Ayaklar, bir omuz mesafesi açık ve parmak uçları, ileri
                                  gösterecek şekilde durulur. Her iki el, yumruk şeklinde sıkılı ve kasıkların üstünde
                                  durur.
             ZANSHİN (Zanşin)    :  Teknik öncesi, teknik sırası ve sonrasında bütünüyle hazır olma halidir. Doğru tekniği
                                  uyguladıktan sonra sabit kalmak, hareket etmemek olarak adlandırılır.



                                                                                                               21
                                                                           KARATENİN TANIMI VE KAVRAMSAL ÇERÇEVESİ
                                                                           KARA TENİN T ANIMI VE KA VRAMS AL ÇERÇEVESİ   21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28