Page 28 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | Çalışma Defteri-7
P. 28
CEVAP ANAHTARI
EŞLEŞTİRME - 1 BOŞLUK DOLDURMA ÇOKTAN SEÇMELİ
1. C 6. H 1. D 13. B
1. Geleneksel Türk tiyatrosu
2. Ç 7. B 2. gölge oyunu 2. C 14. D
3. I 8. D 3. Hacivat 3. D 15. D
4. palanga
4. A 9. E 5. meddah 4. E 16. A
6. Köy seyirlik oyunları
5. F 10. G 5. C 17. C
7. Batı
8. İbrahim Şinasi 6. B 18. A
9. Vatan yahut Silistre /Celâlettin Harzemşah
EŞLEŞTİRME - 2 7. D 19. C
10. Ahmet Vefik Paşa
1. Ç 6. A 11. Yeni Lisan 8. D 20. C
12. Direktör Ali Bey
2. H 7. B 9. A 21. B
13. Recaizade Mahmut Ekrem
3. G 8. D 14. romantizm / dram 10. E 22. E
15. Haldun Taner
4. I 9. E
11. C 23. E
5. F 10. C
12. B
AÇIK UÇLU SORULAR - I
1. Orta oyunu, dört bölümden oluşmaktadır.
Mukaddime (Giriş): Zurnanın Pişekâr havası ile gelen Pişekâr, zurnacı ile kısa bir konuşma yapar. Sonra zurna, Kavuklu
havasını çalar; Kavuklu ile Kavuklu arkası (cüce) konuşarak sahneye gelir.
Muhavere (Söyleşme): Pişekâr’la Kavuklu’nun konuşmaları iki bölümdür. Birinci bölüm, iki tanıdığın sohbeti; ikinci bölüm,
tekerlemedir. Bu bölümde Kavuklu, başından geçmiş garip bir macerayı anlatır; bölümün sonunda ise bunun bir rüya olduğu
anlaşılır.
Fasıl (Oyun): Asıl olayın konu edildiği bölümdür, oyuna burada işlenen konuya göre isim verilir. Bu fasıllardan pek çoğu,
konuları bakımından Karagöz fasılları ile ortaktır.
Bitiş: Pişekâr, Kavuklu ile son bir konuşma yapar. “Her ne kadar sürçü lisan ettikse af ola!” diyerek seyircilerden özür diler.
Bir dahaki oyunun yerini ve zamanını bildirerek seyircileri iki eliyle selamlar.
Metin, muhavere bölümünden alınmıştır.
2. Pişekâr, Karagöz oyunundaki Hacivat’a; Kavuklu ise Karagöz’e benzer. Kavuklu, oyunun asıl komiğidir. Dobra ve patavatsızdır.
Yalan dolanla işi olmaz. Gördüğü her şeyi ağzına geldiği gibi söyler. Kaba biri olduğundan diğer oyuncu tipleri ile tartışıp kavga
edebilir. Pişekâr herkesin huyuna göre konuşmasını, yüze gülmesini bilen içten pazarlıklı, ara bulucu, usulünce kavgaları
yatıştıran, dargınları buluşturan, ölçülü, ağırbaşlı, her kalıba girebilen, işine gelince dilini tutmasını bilen, esnek bir kişiliğe
sahip biridir.
3. Oyunda dekor denilebilecek başlıca iki nesne vardır: Birincisi ev olarak kullanılan yeni dünya adı verilen paravan, ikincisi iş
yeri olarak kullanılan ve dükkân adı verilen iskemledir. Oyunların birçoğunda, evin de dükkânın da oyunun akışında önemli
işlevleri vardır.
4. Pişekâr — Efendim uğurlar olsun.
Kavuklu — (Yüzüne bakarak önünden geçer.) Eyvallah illaki sana ne?
Pişekâr — Aman efendim bana ne olur mu? Bir insan eski bir ahbabını görür de aşinalık etmez olur mu hiç?
Kavuklu — Allah Allah senin her gördüğün ahbabın mı olur?
Pişekâr — Elbette, fakat her gördüğüm değil. Arz ettiğim veçhile gördüğüm ahbabım değil, her beni görmeyen ahbabıma
aşinalık etmek mutadımdır.
ORTAÖĞRETİM 28 TDE-10
GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
