Page 159 - Ekonomi (Tüm Kitap)

Bilgi Notu

Avrupa Ortak Para Birimi: Euro (Avro)
Avrupa Birliği’nin 12 ülkesi 1 Ocak 2002 tarihinden itiba-

ren kendi ulusal para birimleri yerine ortak para birimi olan
“Euro”yu kullanmaya başlamıştır. 1 Mart 2002 tarihinde ise
“Euro” bu ülkelerdeki tek yasal para birimi hâline gelmiştir.
2002 yılından sonra 13 ülke daha Euro bölgesine katılmıştır.
Danimarka, İsveç ve Birleşik Krallık (İngiltere), AB üyesi
oldukları hâlde Euro bölgesine katılmamış ülkelerdir.
Kaynak: Cihan Dura, Hayriye Atik, Cüneyt Dumrul (2016), Avrupa
Birliği, Gümrük Birliği ve Türkiye, Beşinci Baskı, Ankara: Nobel Yayınevi

Türkiye’nin Avrupa Birliği üyeliğine hazırlanmasına yönelik çalışmalar çerçevesinde; kamu
kurum ve kuruluşlarının yapacakları hazırlık ve çalışmalarda iç koordinasyon ve uyumun plan ve

programlara uygun olarak yönlendirilmesini ve yürütülmesini sağlamak üzere 4 Temmuz 2000 tari-
hinde “Avrupa Birliği Genel Sekreterliği” kurulmuştur. Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, 29 Haziran
2011 tarihinde Avrupa Birliği Bakanlığı adını almıştır.
2. Gümrük Birliğinin Getirdiği Yükümlülükler

Türkiye-AB Gümrük Birliği, salt bir ekonomik uyum (entegrasyon) modeli olmanın ötesinde
Türkiye’nin AB ile bütünleşme hedefine yönelik ortaklık ilişkisinin önemli bir aşamasını oluştur-
maktadır. Türkiye ile AB arasında ortaklık ilişkisini kuran ve Gümrük Birliğinin çerçevesini çizen
1963 tarihli Ankara Anlaşması’nın 28. maddesinde, ortaklığın nihai hedefi Türkiye’nin üyeliği olarak

belirlenmiştir. Gümrük Birliğinin 1 Ocak 1996 tarihinde başlaması, Ankara Anlaşması’nın 5. maddesi
uyarınca bu hedefe ulaşmak için belirlenen üç aşamalı entegrasyon modelinin son dönemine geçişi
ifade etmektedir. Taraflar arasında sanayi malları ve işlenmiş tarım ürünlerinin gümrük vergisi ve ko-
taya tabi olmadan serbest dolaşımını kapsayan Gümrük Birliği sürecinde Türkiye, mevzuatını AB’nin

gümrük ve ticaret politikalarının yanı sıra rekabet ve fikri, sınai mülkiyet haklarına ilişkin politikala-
rının da dâhil olduğu kapsamlı bir alanda uyumlaştırma yükümlülüğünü üstlenmiştir.
a) Mevzuatın Uyumlaştırılması
Türkiye’nin AB üyelik sürecinde aşağıdaki konularda mevcut mevzuatını, AB mevzuatına

uyumlaştırması gerekmektedir. Uyum sağlanması gereken konulardan bazıları şunlardır:
• Telif hakları ve fikrî hakların korunması,
• Patent haklarının korunması,
• Markaların korunması,

• Tekstil ürünlerine ait tasarımlar dâhil olmak üzere endüstriyel tasarımların korunması,
• Ticari sırların korunmasıdır.
Bu konuların birçoğuna ilişkin kanuni düzenlemeler yapılmış ve uluslararası sözleşmelere imza
atılmıştır. Türkiye’nin Gümrük Birliği ile uyumlaştırılması gereken diğer bir husus rekabet kuralları

ile ilgili mevzuattır. Türkiye bu konudaki mevzuatı, Avrupa Birliği Mevzuatı’yla uyumlu hâle getirmek

157
157