Page 10 - Türk Dili ve Edebiyatı 9 | 6.Ünite
P. 10

6.  Ünite




                                               Temel Tiyatro Terimleri

                                            adaptasyon: 1. Yabancı dille yazılmış bir oyunu, yerel koşullara uy-
                                               gun biçimde kendi diline çevirme, uyarlama. 2. Bir romanı ya da
                                               öyküyü sahne için yeniden düzenleme, uyarlama.

                                            aksesuar: Oyuncunun dekor gereği kullandığı eşyalar, dekora yar-
                                               dımcı sahne eşyaları.
                                            dekor: Oyunun geçtiği yeri canlandırmak için kullanılan ışık, eşya
                                               gibi araçların tümü.
                                            diyalog: Oyundaki iki ya da daha çok kişinin konuşması.

                                            figüran: Genellikle tiyatro ve sinemada, konuşması olmayan veya
                                               konuşması çok az olan rollere çıkan kimse.
                                            jest: Rol gereği yapılan el, kol ve beden hareketleri.
                                            kostüm: Oyunda rol gereği giyilen kıyafetlerin genel adı.

                                            kulis: Sahne gerisinde oyuncuların oyuna hazırlandıkları ve sahneye
                                               çıkış sırasını bekledikleri yer.
                                            makyaj: Oyuncunun rolüne uygun olarak yüze şekil verme, yüzü
                                               boyama işlemi.
                                            mimik: Duygu ve düşünceleri yüz ifadeleri ile yansıtma işi.

                                            monolog: Oyunda tek kişinin kendi kendine konuşması, dışa veri-
                                               len iç ses.
                                            pandomim: Düşünceleri ve duyguları kimi kez müzik, kimi kez çe-
                                               şitli eşyalar eşliğinde, kimi kez dansla ya da gövde ve yüz hareket-
                                               leriyle yansıtmayı amaçlayan sözsüz oyun.
                                            perde: 1. Bir tiyatro eserinin büyük bölümlerinden her biri.  2. Sah-
                                               neyi seyirciye açan ve kapatan kumaş parçası.
                                            piyes: Oyun.

                                            replik:  1. Oyuncunun, sözü karşısındakine bırakırken söyleyeceği
                                               son söz. 2. Oyunda karşıdakinin sözüne verilen karşılık, karşılama
                                               sözü.

                                            rol: Canlandırılan kişiliği ortaya çıkaran söz ve davranışlar.
                                            sahne: 1. Bir tiyatro metninde baş oyun kişisinin ya da önemli ki-
                                               şilerin yönelişlerini başlatıp bitiren kesim. 2. Bir tiyatro yapısında
                                               oyuncuların oynamaları için özel olarak yapılmış ve genellikle
                                               yükseltilmiş oylum ya da alan.

                                            suflör:  Perde gerisinde oyunu metinden takip eden ve unutulan
                                               sözleri fısıldayarak oyunculara hatırlatan görevli.
                                            tirat: Oyunda kişilerin birbirlerine karşı söylediği uzun soluklu, coş-
                                               kulu sözler.
                                            tuluat: Metin dışı, o an akla geldiği gibi hareket etme, söz söyleme,
                                               doğaçlama.




      180
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15