Page 302 - Değerler Eğitimi Aile ve Toplum

4 ADSIZ VATANSEVERLİK
Sınıf İçi Etkinlik KAHRAMANLAR
Etkinliğin Vatan sevgisini kazanmada ailelerin önemini fark edebilme.
Amacı
Etkinliğin Bu etkinlik; öğrencilerin, vatansever bireylerin yetişmesinde ailelerin etkisini fark etmeleri için
Açıklaması hazırlanmıştır.
Etkinlik etkileşimli tahtada açılır. Video izlenir, metin okunur, sorular sözlü olarak cevaplanır.
Tablo tamamlanır. Kontrol listesi doldurulur.
Araç Gereç Etkileşimli tahta Süre 30 dk.

ETKİNLİĞİN UYGULANMASI

1. Öğrencilerden karekodu verilen videoyu izlemelerini ve soruları cevaplamalarını isteyiniz.

a) İzlediğiniz videoda Çanakkale’de bacağını kaybeden Mehmet Bilici’nin hayat hikâyesini
gururla anlatmasının nedenleri neler olabilir? Tartışınız.
b) Mehmet Bilici’nin ailesinden birçok kişinin de ülkesi için cepheden cepheye koşmasını hangi
duygu ve düşüncelerle açıklayabilirsiniz?
c) Gazi ve şehitlerin günümüz gençliğinden beklentileri neler olabilir?
ç) Günümüzde vatan sevgisinin kuşaklar arası aktarımı için ailelere düşen görevler neler
olabilir? Düşüncelerinizi paylaşınız.
2. Öğrencilerden aşağıdaki metni okumalarını ve soruları cevaplamalarını isteyiniz.

ÜÇÜNCÜ OĞUL
Salona eli bağlı üç kişi getirildi, sanık sırasına oturtuldu. Mahkeme Başkanı Saruhan Milletvekili
Mustafa Necati sanıklardan en yaşlısına, ihtiyar köylüye:
− Baba, sen askerden kaçan oğlunu evinde saklamış, bir asker kaçağına yataklık etmişsin!
− Tövbe de Reis Bey!
− Ben “Tövbe!” dedim, sen ne dersin?
İhtiyar köylü, başkanın üstelemesinden sıkılmıştı. Elini koynuna sokup yıpranmış, buruşuk iki
tomar kâğıt çıkardı ve kürsüye doğru salladı:
− Reis Bey, Reis Bey!.. Şu kafa kâğıtlarının içini okusan bana dediğinden utanırsın!..
− Neden?
− Bu kâğıtlar, Balkan Harbi’nde ve Çanakkale’de şehit düşen oğullarımın nüfus kâğıtlarıdır. İki
aslanını millet için şehit veren baba, üçüncü oğlunu bu ölüm dirim savaşında gizlemez Reis
Bey! Hele gel Reis Bey, yakın gel de şu kalbura dönmüş göğsüme bak! Bu gördüğün yaraları
Makedonya’da Bulgar çeteleri ile dövüşürken aldım. Sekiz yıl askerliğim var benim. Kurşun
yarasına yara demem. Şehit aslanlarımın yarasıdır bağrımı delen. Benim oğlum askerden kaçsa
bile ben saklamam. Bunu böyle bil!
Mustafa Necati Bey sıkıntısını gizleyemeyerek sordu:
− Peki, baba. Oğlunu en son ne zaman, nerede gördün?
− En son ilk kar düştüğünde gördüm. Aha şurada, Kastamonu Askerlik Şubesinin önünde,
Ankara’ya selametlerken...
− Sonra hiç haber almadın mı?
− Diyeceğim ama utanıyorum.
Başkan gün görmüş geçirmiş bir tavırla sordu:

0
1
300 Ortaöğretim Genel Müdürlüğü 301
3