Page 89 - MÜZE EĞİTİMİ (seçmeli 9,10,11 ve 12. sınıflar)

MÜZE EĞİTİMİ MÜZECİLİK

2.3. MODERN MÜZECİLİK ANLAYIŞI VE

UYGULAMALARI

Klasik müzecilik, tarihî yapılarda daha çok arama, toplama, koruma, bakımını
yapma ve sergileme, gelen ziyaretçilere koleksiyonları sunma olarak tasar-
lanmıştı. Çağdaş müzecilik ise bu görevlerin yanı sıra iletişim kurma ve eğit-
me işlevlerini de üstlenmiştir. Sonuçta etkin, dinamik, etkileşimli ve katılımcı
bir anlayışa geçen müzeler, yeniden yapılanarak, saklayacakları eserlere göre
tasarımı yapılmış modern binalarda yer alan yaygın eğitim kurumları hâline
gelmişlerdir. Modern müzecilikte müze, bir tek kuruluş olarak değil, kütüpha-
ne, toplantı salonları, laboratuvar ve eğitim bölümleriyle bir “kültür ünitesi”
olarak düşünülmelidir.
Bu bakımdan, müzeye girecek eserlerin seçimi, bakımları, onarımları, sak-
lama ve sergileme koşulları, yöntemleri; ayrıca tanıtımları konusunda araş-
tırmalar yapılmakta ve gelişen teknoloji ile yeni metotlar uygulanmaktadır.
Karekod okuyucular (QR code), ses duşları (soundshower), görüntülü ekran-
lar, hologramlar, kimlik belgeleme cihazları kiosklar, etkileşimli dokunmatik
ekranlar ile ziyaretçilere bilgi aktarmayı amaçlamaktadır (Görsel 2.87). Bu
teknolojiler ile ulaşılabilen bilgi ziyaretçiler tarafından kullanılabilir hâle dö-
nüşmektedir.

İnternetin ve dijital teknolojilerin yaygın kullanımı ile eserlere ve ilgili içe-
riğe kolay erişim sağlanması, müzelerin tanıtımına etkili bir şekilde hizmet
etmektedir. Müzelerde kullanılan teknolojiler, bilgi sağlama, eserleri tanıtma,
ziyaretçinin eğiliminin saptanması, eserlerin güvenliği, restorasyonu, orijinal-
liğinin saptanması ve gösterim alanlarının çeşitlenmesi gibi konularda hızla
yaygınlaşmaktadır.
Günümüz modern müzecilik anlayışında dört önemli uygulama bulunmakta-
dır. Bunlar sanal, dokunulabilir, mobil ve vakıf müzeciliğidir.

Görsel 2.87: “Wonder” sergisi sanal gerçeklik uygulaması, Renwick Gallery, Washington, ABD

87