Page 109 - SANAT ESERLERİ ANALİZİ 12
P. 109
Görsel 2.76
“Homeros'un Tanrılaşması”, 1827,
Jean Auguste Dominique Ingres,
390x520 cm, tuv.üz.yağb.,
Louvre Müzesi, Paris
• Dönemin olayları, tarihte bilinen önemli olay ve mitoloji aracı-
lığı ile anlatılmıştır.
• Barok ve Rokoko’daki renk etkileşiminin ve baş döndürücü
kompozisyonların yerini, insan vücudunun klasik oranlarına
dayalı sert kompozisyonlar almıştır.
• Doğa, aile, aile hayatı ve iyilikseverlik gibi çeşitli konular sa-
natçıların tuvallerine yansımıştır.
• Işığın getirdiği etkilerden uzak, perspektif ve derinlik arama-
yan, arka plana ağırlık veren keskinleşen çizgiler bulunmak-
tadır.
• Bu akımın sanatçıları Antik mimari ve sanat eserlerinin titiz ve
dikkatli yapılmış yorumuna erişebilmek için Rönesans resim
tekniklerini inceleyerek eserlerine yansıtmışlardır.
• Bu dönem sanatçıları için önemli olan çizgi ve formdur. Renk
ve ışık, form ve çizgiye bağlıdır.
Akımın en önemli sanatçıları; Jacques-Louis David [(Jek Luvi
Devid), (1748-1825)], Jean Auguste Dominique Ingres ve Anton
Raphael Mengs’dir.
Heykel
• Antik Yunan heykellerinden esinlenilmiştir.
• Mitolojik öykü ve kahramanlar, dönemin tarihine yön veren
önemli kişiler ve tarihî olaylar heykelin konusunu oluşturur.
• Malzeme olarak beyaz mermer kullanılmıştır.
Akımın en önemli sanatçıları; Antonio Canova [(Antonyo
Kanova), (1757-1822), (Görsel 2.76)], Bertel Thorvaldsen
[(Berdın Torveldsen), (1770-1844)] ve John Flaxman’dır [(Can
Fılaksmın), (1755-1826)].
106 SANAT ESERLERİ ANALİZİ