Page 149 - TEMEL SANAT EĞİTİMİ 9
P. 149
KOMPOZİSYON VE SANATIN İLKELERİ
Sanatçı, özellikle son çalışmaları-
nın önemli bir kısmını kendi imgesini
betimlediği portrelere ayırmıştır. Çok
genç yaşlardan itibaren otoportrelerini
yapmayı ihmal etmeyerek bir anlamda
otobiyografisini oluşturmuştur. Yan-
daki ilk portrede, hevesli ve heyecan
dolu delikanlının önünde iniş ve çıkış-
larla dolu kırk uzun yıl vardır. Yüzün-
deki ifade, yıllar geçtikçe yerini yaşlı
bir adamın tevekkül dolu bakışlarına Görsel 5.10: “Genç ve Yaşlı Rembrandt”
bırakacaktır. Bir ışık-gölge ustası olan
Rembrandt; bu yalın, ağırbaşlı portre-
siyle son noktayı adına yaraşır bir bi-
çimde koymuştur.
Rembrandt’ın ışık-gölge konusun-
daki ustalığı gravürlerinde de görül-
mektedir. Sanatçı, gravürlerinde “bakır
kazıma” veya “tahta kesme” yerine
“asit oyma” yöntemini kullanmıştır. De-
sen, bu yöntemde bal mumuyla kap-
lanan bakırdan levhaya iğneyle çizili-
yordu. Baskı için gereken oyuklar da
levhanın aside atılmasıyla elde edil-
mekteydi. Görsel 5.11: “Üç Ağaç”, 1643, Rembrandt, 21,3x27,8 cm, gravür, H. O.
Rembrandt’ın gravürleri yağlı bo- Havemeyer Koleksiyonu
yalarıyla benzer özellikler gösterir. Bu
gravürlerde leke ve çizgiler, siyah-be-
yazın da etkisiyle resimsel bir anlatım
dili oluşturmaktadır.
Sanatçı; 600 yağlıboya, 300 kadar
aside yedirme baskı ve 2.000 dolayın-
daki çizimiyle olağanüstü bir verime
ulaşmıştır. Hiçbir zaman tekdüzeliğe
düşmemiş, hemen her yapıtıyla kendi-
ne özgü bir arayış sergilemiştir. Remb-
randt’ın 1669’daki ölümü pek fazla
yankı uyandırmasa da ölümünden
kısa bir süre sonra ünü tüm dünyaya
yayılmıştır.
Görsel 5.12: “Sophonisba”, 1634, Rembrandt,
142x153 cm, tüyb, Ulusal Prado Müzesi, Madrid
147