Page 31 - TEMEL SANAT EĞİTİMİ 9
P. 31
TEMEL SANAT EĞİTİMİNE GİRİŞ
B) Endüstriyel Sanatlar
Endüstriyel sanatlar denildiğinde daha çok zanaat anlaşılmaktadır. Zanaat; faydacı bir amaç güden,
kuralları, teknikleri, araçları olan bir üretim biçimidir. Birçok zanaat dalının, endüstriyel gelişmeler so-
nucunda değişime uğradığı ya da yok olma aşamasına geldiği görülmektedir. El becerisine ve ustalığa
dayalı bu mesleklerle uğraşanlara ise zanaatkâr denmektedir.
Zanaat dalları çok çeşitlidir. Çinicilik, hakkâklik (oymacılık), nakkaşlık (süslemecilik), kalemkârlık
(kalemle süs ve nakış yapma işi), saraçlık (at takımları, koşum ve eyer yapma işi), minekârlık (mine
işlemeciliği), nalbantlık, kunduracılık (ayakkabı yapımı ve tamiri), kuyumculuk, halıcılık, çömlekçilik, dök-
mecilik, bakırcılık, berberlik, marangozluk, telkâri ustalığı, cam işlemeciliği zanaat türlerinden bazılarıdır.
Bir kimsenin altın, kumaş, ayakkabı ya da mobilya satması zanaatkâr olduğunu göstermez. Zanaat-
kâr, el becerisi gerektiren bir konuda ustalığını kullanarak insanların ihtiyaç duydukları bir ürün ortaya
koyabilen kişidir (Görsel 1.54, 1.55, 1.56, 1.57, 1.58, 1.59).
Görsel 1.54: “Berberlik” Görsel 1.55: “Marangozluk” Görsel 1.56: “Telkâri Ustalığı”
Görsel 1.57: “Kunduracılık” Görsel 1.58: “Halıcılık” Görsel 1.59: “Çömlekçilik”
SIRA SENDE
• Yakın çevreden bir zanaatkâr ile yaptığı iş hakkında görüşme yaparak edindiğiniz bilgileri
atölye ortamında arkadaşlarınızla paylaşınız.
• Sizce zanaatkârı sanatçıdan ayıran en önemli özellik nedir?
29
