Page 135 - ÇALGI EĞİTİMİ VİYOLA | 11
P. 135

Ünitey
                Üniteye Başlarkene Başlarken
                V
                Viyola eserlerinde 3 ya da 4 sesin birlikte çalınan bölümleri ile eşlikli eserlerde duyulan çok iyola eserlerinde 3 ya da 4 sesin birlikte çalınan bölümleri ile eşlikli eserlerde duyulan çok
             s
             sesliliğin sizde bıraktığı etkiyi sınıfınızda paylaşınız.esliliğin sizde bıraktığı etkiyi sınıfınızda paylaşınız.

                    5.1. Akor ve Çift Ses Çalma
                    5.1.1. Akor Kavramı

                    Herhangi bir ses üzerine üçlüler çıkılarak kurulan ve en az üç sesten oluşan ses kümelerine
            akor (uygu-düzen) denir. Akor, aşağıdaki gibi dört başlıkta sınıflandırılabilir.

            .
                    a) Beşli akorlar
                    İki tane üçlü aralığın (dikey olarak) birlikte duyulması ile oluşan ve çerçeveleyen aralığın bir
            beşli olduğu akorlardır. En yaygın olarak kullanılanlar majör beşli (B3 + K3), minör beşli (K3 + B3),
            artmış beşli (B3 + B3) ve eksilmiş beşli (K3 + K3) akorlardır.


                    b) Yedili akorlar (Dört sesli akorlar)

                    Kök sesin üzerine bir üçlü, bir beşli ve bir yedilinin duyulması ile oluşan akorlardır. Doğuş-
            kanların ilk yedi sesi yedili akoru (dominant yedili) oluşturur. Dominant yedili dışında kullanılanlar
            majör yedili, minör yedili, sansibl yedili, eksilmiş yedili akorlardır.
                    Majör yedili: Bir majör beşli akor üzerine büyük üçlü eklenmesiyle oluşur.

                    Minör yedili: Minör beşli akor üzerine küçük üçlü eklenmesiyle oluşur.
                    Sansibl yedili: Eksilmiş beşli akor üzerine büyük üçlü eklenmesiyle oluşur.
                    Eksilmiş yedili: Eksilmiş beşli akor üzerine küçük üçlü eklenmesiyle oluşur.
                    c) Dokuzlu akorlar (Beş sesli akorlar)

                    Bas sesin üzerine kurulan bir 3’lü, bir 5’li, bir 7’li ve bir 9’ludan oluşur. Majör ve minör tonlarda
            kuruluşları farklı on çeşit dokuzlu akor bulunur. En yaygın kullanılanı dominant dokuzlu akorlardır.

                    d) Artmış altılı akorlar
                    Artmış altılı akorlar, alterasyon sonucu oluşur. Üç tipi vardır. İtalyan 6’lı (B3+ A6), Fransız 6’lı
            (B3+ A4+ A6) ve Alman altılı (B3+ T5+ A6).
                    Çok seslendirmenin unsurlarından biri olan akorun, viyola çalmadaki beceri ve müzikaliteye
            katkısı oldukça fazladır. Eser ve alıştırmalarda akorları çalarken sol el tekniğine, seslerin temiz ve
            net bir şekilde duyulmasına dikkat edilmelidir. Ayrıca sağ kolun 3 veya 4 tel üzerinde yay kullanması
            gerçekleşeceğinden iyi bir yay hâkimiyetine sahip olmak önemlidir. Akor çalmada en az 3 sesi aynı
            anda duyurmaya çalışmak zamanla çalıcıya iyi bir sağ ve sol el hâkimiyeti kazandıracaktır. Böylece
            çalıcının entonasyonu, müzikalitesi ve nitelikli ses üretme becerisi gelişecektir.

                    Akorlar,  genellikle  kırılarak  çalınan  ve  kırılmadan  çalınan  olarak  iki  sınıfa  ayrılabilir.  Kırık
            akorlar üç sesli veya dört sesli olarak çalınır. Seslerin hepsi aynı anda duyulmamaktadır. Kırılmadan
            çalınan akorlar üç sesi kapsar. Üç sesli akorlar çalınırken yay orta tele konulmalı ve sağlam tutularak
            çekilmelidir. Aynı anda çalınan akorlar (yani arka arkaya gelen sesler) , melodik ve armonik bir çizgi
            oluşturduğu için kırık akorlardan farklı olarak üç veya dört ses aynı anda duyulmalıdır. Kırılmadan
            çalınan akorlarla Romantik Dönem keman eserlerinde sıklıkla karşılaşılmaktadır.
                    Üç sesli akorlarda üç sesin de aynı anda çalınmasının en iyi yolu yayın orta telin üzerinde
            tutulmasıdır.  Yayın  tellere  dokunmasını  kolaylaştırmak  için  dikey  olarak  tellere  bastırılması,  orta
            telin  aşağı  esnemesine  olanak  verecek  bir  sağ  el  baskısı  yapılması  ve  basıncın  iyi  ayarlanması
            gerekir.

              134  5. ÜNİTE
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140