Page 44 - ÇALGI EĞİTİMİ ÇELLO 12

1. ÜNİTE

Ben Kimim ?

Jean-Louis Duport [Jon Lui Duport (1749-1819)]:
Fransız çellist, pedagog ve bestecidir. Bugün en çok Viyolonselde Parmak-
ların Konumlandırılması Ve Yay Çekimi Üzerine Deneme adlı eserinin son bö-
lümünü oluşturan, solo çello için yazdığı 21 etüt ile tanınır. Kendisi gibi çellist
olan büyük abisi Jean-Pierre Duport (Jon Pier 1741-1818) ile karışmaması için
kendisine genellikle "Genç Duport" denilmektedir.

Duport kardeşlerin Fransız çello ekolünün gelişmesinde katkısı çok büyük-
tür. Genç Duport abisinden gördüğü viyolonselden etkilenerek çello çalmaya
başlamış ve ilk derslerini de abisinden almıştır. Her ikisi de iyi bir konser çellisti
olmayı başarmış ve tüm Avrupa'da turneler düzenleyerek konserler ve eğitim-
ler vermişlerdir.
Genç Duport 1812 yılında yeni kurulmuş olan Paris Konservatuarında öğ-
retmenlik yapmaya başlamıştır. Öğretmenlik yıllarında yazdığı, 1813 yılında
basılan, çelloda parmakların nasıl konumlandırılması gerektiği ve yay kullanımı
hakkında bilgi verdiği metodu vardır. Bu metod günümüz viyolonsel eğitiminde
hâlâ kullanılmaktadır.
Görsel 1.9: Jean-Louis Duport

OKUMA PARÇASI

KARARLILIK ÜZERİNE

Melbourne (Melbörn) Üniversitesinin müzik psikologlarından Gary McPherson (Gery Mekförsın), 1997’de
bir araştırma yapmıştır. Bu araştırma için rastgele bir şekilde 7-9 yaş arası 157 öğrenci seçmiştir. Bu öğrencilerin
ortak özelliği, hepsinin bir müzik enstrümanı çalmayı öğreniyor olmasıdır.
McPherson, 3 yıl boyunca çocukları izledikten sonra onların yıllar içindeki gelişimlerini değerlendirmeye baş-
lamıştır. Değerlendirmelerinin sonunda görmüştür ki zamanla çocukların bir kısmı mükemmeli yakalarken bir
kısmı yerinde saymaktadır. Bu farkın nedenini merak eden McPherson, 3 yıllık araştırma verilerini enine boyuna
analiz ettiğinde hiç beklemediği bir sonuçla karşılaşmıştır. Başarıyı belirleyen en önemli unsur, çocukların ens-
trümanı seçme aşamasında sorulan bir soruya verdikleri cevapta gizlidir: “Sence bu enstrümanı ne kadar sürede
çalacaksın?”
McPherson; çocuğun cevabına, ne kadar pratik yaptığına ve ne kadar iyi çaldığına bakmıştır. “Kısa sürede.”
cevabını verenlerin en başarısızlar, “Birkaç yıl çalarım.” diyenlerin vasatlar, “Müzisyen olmak istiyorum, hayat
boyu çalmak istiyorum.” diyenlerinse en başarılılar olduğunu görmüştür.
Bu araştırmada ilginç olan diğer bulgular şunlardır:
● Kısa vadeciler çok daha fazla prova yapsa bile uzun vadeciler onlardan daha iyi çalmaktadır.
● Uzun vadeciler çok pratik yaptığında kısa vadecilerden %40 daha fazla ilerleme kaydedebilmektedir.

Bu araştırma, hayat amacını erken yaşta belirlemenin önemini göstermektedir. Tutkuları beş yaşında be-
lirgin olan, yirmi beş yaşında seçim yapanla eşit düzeyde çalışsa bile daha başarılı olmaktadır. Tabii bu sonuca
ulaşabilmek için çaba dışındaki koşulların da benzerlik göstermesi gerekmektedir.

Bir işi uzun vadeli düşünmek, ona önemi; bir işi uzun süre yapacağını düşünmekse fedakârlık kapasitesini
ve hafızanın o bilgileri saklama süresini artırmaktadır. Ayrıca o amaç için neyin yararlı, neyin zararlı olduğunu
net olarak görmeyi de sağlamaktadır. Bu da karar alma kalitesini ve hızını yükseltmektedir.

Mümin Sekman - Dr. Bahadır Eriş / Çocuklar Nasıl Başarır?

42 ÇALGI EĞİTİMİ ÇELLO 12